Jan Roobeek (1955), geboren en getogen in Alkmaar, studeerde bouwkunde en besloot niettemin in 1978 het loodgietersbedrijf A.
Meer over Jan Roobeek'De kracht van kleinschaligheid' leest als een roman en beschrijft het aanpassingsvermogen van een kleinschalig loodgietersbedrijf vanaf 1882 tot heden, zonder dat het louter een historisch overzicht wordt. Het toont de overlevingskracht van kleine ondernemingen en met name de manier waarop deze samenwerken. De groep loodgieters in de Alkmaarse binnenstad vonden in het verleden vromen van samenwerking, die stuk voor stuk zijn gegroeid tot gezonde coöperatieve ondernemingen van formaat, waarin honderden bedrijven participeren. De aard en de opzet van deze vormen van samenwerking, de strategie welke is gevoerd om deze van de grond te krijgen en de gemeenschappelijke strijd tegen bureaucratie kunnen als voorbeeld dienen voor veel bedrijfstakken in Nederland en mogelijk zelfs voor de talrijke kleinschalige ondernemers in niet-Westerse landen in opkomst.
Op een verrassende en humoristische manier wordt via de belangrijkste wetenschappelijke ontdekkingen van de 19e en 20e eeuw aangetoond, dat niets meer zeker is en dat kleinschalig ondernemen dezelfde grondbeginselen heeft als het leven zelf. Het is vooral een kwestie van trial & error, van voortdurend overleven. Door samenwerking wordt het overleven vereenvoudigd. Het is vaak pompen op verzuipen, maar tenslotte lukt het toch iemand het water naar een hoger niveau te pompen.
Ondernemerschap gaat gepaard met risico's en onzekerheid. Acceptatie van onzekerheid is essentieel opdat mensen ook dúrven ondernemen. Dat stimuleert. Zowel betutteling, overdreven regelgeving van de overheid als de huidige tendens van het voortdurend indekken van risico's, hoe goed ook bedoeld ook, dragen weinig bij aan échte vooruitgang.
Het boek is daarmee bedoeld om durfals een hart onder de riem te steken, aan te tonen dat zij echt op de goede weg zitten en dat zij van iedereen respect moeten verdienen. Vooral durfals die ons allen op het goede spoor zetten. Dat blijft niet beperkt tot Nederland en Europa en er is dan ook geen plaats voor egoïstisch en kneuterig denken. Hoe kleinschalig ook ieder van ons lokaal of regionaal opereert, wij zijn allemaal wereldburgers. Dat besef moet de basis zijn van voortdurende verbeteringen.
Het uitsluiten van zoveel mogelijk risico's resulteert per definitie niet in een verbetering. Uiteindelijke verbeteringen komen altijd voort uit de ideeën van individuen: kleinschalig, bij één op één relaties en met veel vallen en opstaan. De échte vooruitgang komt voort uit vriendschap die door samenwerking op kleinschalig niveau ontstaat.
