Niet mooi of meeslepend geschreven. Maar wel een boek met een duidelijke boodschap. Traditionele managers doen het niet goed. Ze leggen te veel nadruk op de negatieve kanten van hun medewerkers. De negatieve kanten die alsmaar aandacht krijgen en verbeterd moeten worden.

Een lezer mag verwachten dat een schrijver over een onderwerp een nieuw licht laat schijnen, een iets andere invalshoek kiest dan gebruikelijk, het onderwerp simpeler, toegankelijker, wetenschappelijker of wat dan ook neerzet dan andere boeken. Aangegeven zou moeten kunnen worden wat dit boek toevoegt aan alles wat op dit terrein al bestaat.

Fibb

Het ontwikkelen van managementconcepten door adviesbureaus en andere zakelijke dienstverleners raakt de laatste jaren steeds meer in zwang. Vaak worden die concepten dan ook nog van een copyrightteken voorzien, hetgeen duidt op het willen bezitten van niet stoffelijke zaken. Om daar uiteraard vervolgens goede zaken mee te doen. Publicaties door vertegenwoordigers van deze zakelijke dienstverlenende organisaties over door henzelf geregistreerde concepten treed ik altijd met de nodige argwaan en enige scepsis tegemoet. Vanuit die houding begon ik ook aan het boek van Henk Bremer van Cap Gemini Interim Management over Management Sourcing. Inderdaad geregistreerd. Niet dat het boekje voor mij veel baandoorbrekende ideeën bevatte, maar toch is het de moeite van het lezen wel degelijk waard.

Er i

Zo o

Steeds meer organisaties besluiten (delen van) hun ICT werkzaamheden uit te besteden. Drie ontwikkelingen zijn hiervoor verantwoordelijk. Ten eerste is er sprake van een algemene ontwikkeling waarbij informatietechnologie in toenemende mate verweven raakt met de bedrijfsprocessen.

Alge

'Gung Ho!', is met zijn pocketformaat, slechts 139 bladzijden en zeer boeiende inhoud, één van die boekjes die je binnen een weekend zonder problemen hebt verteerd. Het is, zeker voor een managementboek, bijzonder.

Managers inspireren om te excelleren, dat is het doel van het derde deel van de serie voor managers van het Instituut Nederlandse Kwaliteit. Eén van de grootste Amerikaanse ondernemingen General Electric dient als voorbeeld.

Dit boek, zo stellen de schrijvers in het eerste, inleidende hoofdstuk, 'gaat enkel over 'planned change', die kleine fractie van veranderingsprocessen waar u of wij invloed op zouden willen of kunnen uitoefenen'.

'Les

,b>E

Wanneer Henry Mintzberg als reisleider optreedt zijn de verwachtingen hoog gespannen. Eerdere reizen onder zijn leiding, bijvoorbeeld 'Organisatiestructuren' en 'Opkomst en ondergang van strategische planning', zijn nog steeds onderwerp van gesprek. Het is de vraag of 'Op strategiesafari' dezelfde waarde heeft. Is Mintzberg er opnieuw in geslaagd een vernieuwende prestatie te leveren? Ontstaat inzicht in het antwoord op de wezenlijke vraag: wanneer moeten we welk strategievormingsproces gebruiken? Oftewel: wanneer moeten we welk beest van stal halen?

Op zondag 27 februari, in het VPRO-programma Buitenhof, zaten de economen Arjen van Witteloostuijn (hoogleraar Rijksuniversiteit Groningen) en Annemieke Roobeek (Universiteit van Amsterdam) tegenover elkaar. Het ging over de Nieuwe Economie, wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Heerlijk om in deze tijd van 'nieuwe rijken' ook weer eens een boek onder ogen te krijgen dat in wetenschappelijke zin ergens over gaat. Onze organisaties worden geconfronteerd met een toenemende hectiek, complexiteit en diversiteit. Permanent veranderen (in plaats van weer reorganiseren) zou voor organisaties een kernvaardigheid moeten zijn. Dat vraagt van organisaties een collectieve competentie om in sterk uiteenlopende omstandigheden, tot nieuw afgestemd gedrag te komen, waarbij oude vuistregels niet altijd meer werken. Organiseren is traditioneel altijd gericht geweest op het voortbouwen op regelmaat, het vastleggen daarvan in procedures, het organiseren van routinematig gedrag en het koppelen van verantwoordelijkheden aan hiërarchische posities: kortom gericht op het reduceren van variëteit en toeval. Veranderen wordt dan ook meestal gezien als een hinderlijke onderbreking van de dagelijkse orde. Is het mogelijk collectief te leren handelen in organisaties zonder de pluriformiteit en diversiteit aan te tasten? De Wet van Ashby zei al: only variety beats variety!

In deze tijd van e-ventures, snel geld verdienen met IPOs, Internet, B2B leeft bij menig ondernemer de vraag of ondernemen alleen maar een kwestie is van doen, proberen, experimenteren, of dat er ook nog strategie geformuleerd moet worden. Evans en Wurster stellen in 'Blown to Bits' dat we inmiddels de tweede generatie van e-commerce ingaan en dat die fase meer bepaald wordt door strategisch denken dan door te experimenteren. De vraag daarbij is of gebruik gemaakt kan worden van bestaande strategische principes of niet. De belangrijkste spelers in de nieuwe leveranciers van A-merken, fysieke detaillisten, elektronische detaillisten en wat de auteurs noemen 'pure navigators', concentreren zich nu op het verdedigen van de tot nu toe veroverde markt.

Accountmanagement is een onderwerp waarover de laatste tijd veel is geschreven. Het handelt over de manier waarop B to B ondernemingen intern georganiseerd zijn, teneinde hun klanten (ook wel accounts genoemd) zo goed mogelijk te kunnen bedienen. Wat kan het boek 'Adaptief en strategisch accountmanagement' bijdragen aan deze discussie?

Ervaren reisleiding Wanneer Henry Mintzberg als reisleider optreedt zijn de verwachtingen hoog gespannen. Eerdere reizen onder zijn leiding, bijvoorbeeld 'Organisatiestructuren' en 'Opkomst en ondergang van strategische planning', zijn nog steeds onderwerp van gesprek. 

Ervaren reisleiding Wanneer Henry Mintzberg als reisleider optreedt zijn de verwachtingen hoog gespannen. Eerdere reizen onder zijn leiding, bijvoorbeeld 'Organisatiestructuren' en 'Opkomst en ondergang van strategische planning', zijn nog steeds onderwerp van gesprek. Het is de vraag of 'Op strategiesafari' dezelfde waarde heeft. Is Mintzberg er opnieuw in geslaagd een vernieuwende prestatie te leveren? Ontstaat inzicht in het antwoord op de wezenlijke vraag: wanneer moeten we welk strategievormingsproces gebruiken? Oftewel: wanneer moeten we welk beest van stal halen?