‘Zonder empathie en compassie komen we niet meer verder met de kwaliteit van de ziekenhuiszorg,’ zegt Fred Lee. ‘Er ontbreekt een schakel in de systemen om ziekenhuizen voortdurend te verbeteren, zoals Six Sigma. Het gaat teveel over efficiency.’ Lee is auteur van het bekende boek Als Disney de baas was in uw ziekenhuis. In een tweede boek, dat in de maak is, wil hij met harde gegevens aantonen dat ‘zachte’ factoren wel degelijk van doorslaggevende betekenis zijn.

‘Ken al je goeroes, maar volg geen van hen’. Directeuren en managers moeten leren hun eigen weg uit te stippelen op een speelveld vol paradoxen. Pas dus op voor de consultant die kant en klare oplossingen belooft, zeker als het om strategie gaat.

Het Bruto Binnenlands Product (BBP), de ‘gouden standaard’ van veel economen, politici en beleidsmakers, vertoont steeds meer scheurtjes. Dat kon wel eens een flinke zet geven aan andere manieren van economisch denken en doen, niet alleen meer maatschappelijk verantwoord en mens- en milieuvriendelijk, maar bijvoorbeeld ook kleinschaliger.

Het roer moet echt om. Managers moeten medewerkers beschouwen als volwaardige meedenkers én meebeslissers. Niet uit liefdadigheid of uit politieke overtuiging, maar uit noodzaak om te overleven in een steeds complexere wereld met overal concurrenten op de loer. Het voor sommigen beladen thema humanisering of kwaliteit van de arbeid uit de jaren zeventig staat weer op de agenda. Dit keer onder de naam sociale innovatie. M&L spreekt met Franciska Fleminger.

Er gaat een frisse bries door zorgland. Gastvrijheid en humane zorg zijn opeens hot topics. De wind komt vooral uit het buitenland aanwaaien, vanuit Zweden en de VS, met namen en concepten als Hostmanship, magneetziekenhuizen en Planetree. Ook de Amerikaanse auteur Fred Lee vindt veel weerklank met zijn ‘Disney-denken’. Is er een omslag gaande vanwege een veranderende visie op de zorgorganisatie, of juist vanwege de marktwerking en de krappe arbeidsmarkt voor zorgprofessionals? Hoe het heet, waar het vandaan komt, waarom het wordt ingevoerd en hoe, het zal patiënt uiteindelijk een zorg zijn. Zolang hij eindelijk echt centraal staat en in zijn ogen de behandeling krijgt die hij verdient.

‘De kredietcrisis heeft voor iedereen pijnlijk zichtbaar gemaakt hoeveel schade het virus van de haast kan aanrichten. Maar uit de chaos zal weer een nieuwe orde voortkomen.’ Dat stelt Carl Honoré, journalist voor onder andere The Guardian en The Economist en auteur van het boek Slow. Sinds het voor het eerst verscheen, in 2004, heeft hij alleen maar méér tekenen van een diepe wens tot verandering zien opborrelen. Overal ter wereld, op allerlei terreinen. ‘Ik ben een geboren optimist. Elke crisis biedt nieuwe kansen, is vaak een voorbode van een nieuw tijdperk.’

Vraag van de cliënt: ‘Kan ik bij u terecht voor provocatieve therapie?’ Antwoord van de therapeut: ‘Hoe komt een stomme trut als jij aan zulke moeilijke woorden?’ Cliënt: ‘Ha, ik zit goed.’ Was getekend, Peter de Wit, geestelijk vader van de bekende strip Sigmund.