‘Draaideurklanten’ van Berith Spoelstra is een boek over hoe je slim tactieken inzet om klantverlies te minimaliseren. Ik moet zeggen dat ik na het lezen kan concluderen dat de auteur daarmee de spijker op zijn kop slaat.

Als je de naam Goldratt leest, denk je waarschijnlijk gelijk aan de bestseller ‘Het doel’ van managementgoeroe Eliyahu Goldratt, die in 2011 overleed. ‘Het doel’ ging over de theory of constraints (bottlenecks) in met name productieprocessen. Zijn wens was om dat ook voor projecten te kunnen beschrijven. Zijn dochter, Efrat, heeft deze wens in vervulling laten gaan met ‘Goldratts Regels van projectmanagement’.

Er zijn redenen te bedenken waarom lezers dit boek links laten liggen, en dat zou erg jammer zijn! ‘The Diary of a CEO’ geeft namelijk een goed overzicht over hoe je meer kunt bereiken in het leven, zowel professioneel als privé. Bartlett zet de lezer met zijn visie regelmatig op het verkeerde been. Hij doet dit onder het motto: je kunt er ook heel anders naar kijken!

‘Mijn gids voor hoe je een fortuin kunt verdienen op de aandelenbeurs’ luidt de subtitel van ‘Beleggen zoals de Wolf van Wall Street’. Die maakt mij nieuwsgierig, maar baart mij ook zorgen. Want wie wil de werkwijze van Belfort volgen?

Creativiteit is ongrijpbaar, het is lastig om uit te leggen hoe het werkt. Sommige mensen kunnen dat wel en schrijven er ook nog een goed boek over. André van Straten is er daar een van en met ‘De creatieve revolutie’ helpt hij jou om je creativiteit gericht in te zetten. Zelfs als je denkt dat je niet creatief bent.

Voormalig Eftelingdirecteur Olaf Vugts staat trots voor de Sprookjesboom op de omslag van ‘Olaf vertel eens…’. Dat is geen toeval. De Sprookjesboom was namelijk een plek in de Efteling waar Olaf Vugts regelmatig even ging zitten. Niet alleen om naar de verhalen te luisteren. Maar meestal om even te onthaasten, emoties te verwerken of naar de gezichten van de gasten te kijken

‘Een boek dat over AI gaat, is ongetwijfeld door AI geschreven’, zo spreekt mijn kritische ik tegen me. ‘En wat dan nog?’, zegt mijn naïeve ik. Ik besluit het los te laten en ‘Handboek AI Strategie’ met een open blik te lezen.

Echt luisteren is essentieel voor leidinggevenden. Maar wat is het vaak moeilijk! Froukje Weidema helpt ons op weg met haar ‘Luisterboek - Een boek dat je de oren opent’.

‘Wat mocht, wat mag, what’s next?’ gaat over reclame door de jaren heen en wat dit met onze cultuur doet. Het boek neemt je mee over de ontwikkeling van de reclame vanaf 1960, waarbij het ontstaan van de Reclame Code Commissie en hun ontwikkeling door de jaren heen min of meer centraal staan.

‘Het generatie-effect’ van Kim Jansen bleek een schot in de roos. Al snel merkte ik dat dit boek precies bood wat mij aanspreekt. Het is pakkend, vol herkenbare situaties, en de auteur weet de lezer echt te raken. Hoewel ik Kim Jansen persoonlijk niet ken, lijkt het alsof zij mij wél kent; haar beschrijvingen van de verschillende generaties zijn namelijk spot-on.

Veel medewerkers hebben er wel eens mee te maken gehad: een narcistisch leidinggevende. Veranderen kun je hem of haar niet. Vraag dus: hoe overleef je een narcist? Dr. Sarah Davies geeft het antwoord in haar boek met dezelfde titel: ‘Hoe overleef je een narcist?’.

‘Handboek AI strategie’ is een mooi en aantrekkelijk vormgegeven boek; een beetje een magazine; net zo vlug en soms ook vluchtig als AI en de ontwikkelingen die erin worden beschreven. Het leest makkelijk weg en dat is ook een kunst rond dit onderwerp, maar daarmee ontbreekt ook wel de diepgang om het echt een handboek te noemen.

Onlangs volgde ik een mediatraining bij Lukas Burgering en naar aanleiding daarvan besloot ik zijn boeken ‘De woordvoerder’, ‘Crisiscommunicatie’ en ‘Door de ogen van je stakeholders - Draagvlak voor je verandering’ te lezen.

In korte tijd heeft AI de wereld veroverd. Het beïnvloedt de levens van mensen uit allerlei landen, ver verwijderd van Silicon Valley. Madhumita Murgia deelt in ‘In de schaduw van AI’ een mozaïek van verhalen waaruit een ander en duisterder beeld naar voren komt, dan het optimistische ‘tech als oplossing voor alles’. Ze bespreekt allerlei vormen van datakolonialisme waarvan het goed is dat we die kennen.

Je zal maar Antal de Waij heten; je hebt een boek geschreven over content en contentstrategie. En dan is daar opeens kunstmatige intelligentie... ‘Alle content kan nu door een applicatie ontwikkeld worden.’ Andere uitspraken en koppen uit de media: ‘geen content functies meer, schrijven niet meer nodig, AI neemt al ons werk over, is er nog wel plek voor een contentspecialist’...

‘The Precipe’ van Toby Ord gaat over gebeurtenissen waardoor we zullen uitsterven. Een meteorietinslag, kernoorlog, klimaatverandering, of een risico dat we nog niet goed kennen, zoals een oppermachtige AI. Volgens Ord is er te weinig aandacht voor deze existentiële risico’s, terwijl die tezamen optellen tot een factor van betekenis. 

Tim Fransen is cabaretier en filosoof. Die combinatie maakt zijn boek ‘In onze tijd - Leven in het calamiteitperk’ zowel grappig als doordacht. En bovendien is het boek zeer goed leesbaar.

‘Hé, een nieuw boek van Goldratt?’ dacht ik, terwijl ik me realiseerde dat hij niet meer onder ons is. Zijn boeken las ik zo’n twintig jaar geleden met plezier. Wat toen opviel was zijn schrijfstijl in combinatie met een gedegen inhoud. Een managementboek in de vorm van een verhaal.

Sinds 2010 is het leven van kinderen en tieners drastisch veranderd. Met zeer ingrijpende gevolgen. Angst, depressie, zelfbeschadiging en suïcide zijn verontrustend snel toegenomen. De enige standhoudende verklaring hiervoor is de introductie van de smartphone in het leven van kinderen en tieners. De coronapandemie het versterkt en zichtbaarder gemaakt.

‘Ik zoek iets meer, ik weet alleen niet waar’, het is een regel uit ‘Is dit alles’ van de band Doe Maar.Herken je dat op werkgebied? Dan kan ik je de zelfhulpgids ‘Vind je sprankelkracht’ van Jessica Kruijssen aanbevelen.