Toch heeft Duckworth daar voor gekozen, een formule: talent x inspanning = vaardigheid en vaardigheid x inspanning = succes. Volgens Duckworth is talent (passie, de termen worden wat door elkaar gebruikt) wel belangrijk, maar inspanning is exponentieel belangrijker. Vaardigheid ontwikkelen is niet voldoende, maar iets langdurig doen, doelbewust beter worden, dat leidt pas tot succes.
Een tweede breed geformuleerd kritiekpunt is dat de meeste onderzoekers gebruik maken van hetzelfde bronmateriaal dat zich focust op de leer-en werkwijze van absoluut succesvolle toppers uit heden en verleden. Het lijkt dus wel heel moeilijk om ‘gritty’ te zijn. Uiteraard benadert Duckworth haar onderwerp als onderzoeker en is hier nog niet zoveel over bekend. Een belangrijke bron is die van de positieve psychologie waar ze veel inspiratie uit haalt. Haar conclusie in deel 1 (‘Wat grit is en waarom het belangrijk is’) is dat veel mensen over passie en talent beschikken, maar door tegenslagen afhaken.
Deel 2 is daarom nog veel interessanter: hoe kweek je grit, die inspanning en hoe houdt je die vast. Ze onderscheidt hier vier deelonderwerpen: interesse, oefening, relevantie, en hoop. Mensen met echte grit, die vinden wat ze doen leuk. Voor oefening kun je ook terecht bij heel veel methodes die je leren zaken structureel en doelbewust aan te pakken: welbewust en doelgericht leren oefenen zijn daarbij de belangrijkste sleutels.
Waar gritty zich dan echt gaat onderscheiden, is de rol van het werk dat je verricht en het doel dat je wilt gaan bereiken. Waarom vinden we Maarten van der Weijden een topper (en zal hoog op de grittest scoren): omdat zijn prestaties maatschappelijke waarde hebben. Omdat dat gritty mensen verder kijken dan een eigen prestatie. En dan valt het vaak ook tegen. Soms sneuvelt de onderneming, is de film niet succesvol, laat een investeerder je schieten of heb je privé-tegenslag. Want succes krijg je niet automatisch is de boodschap. Gritty mensen beschikken daarom over een ‘groei-mindset’. ‘Een groeimindset daarentegen leidt tot een optimistische verklaring voor tegenslag, en dat leidt weer op zijn beurt tot volharding en het zoeken van nieuwe uitdagingen die je uiteindelijk alleen nog maar sterker maken.’
Het derde deel gaat over grit kweken van buitenaf. Dit gaat over opvoeding en het creëren van een cultuur van grit, thuis en op het werk. Hierin gaat het over falen, positieve feedback, competitieve doelstellingen enzovoort.
Grit, hoe simpel de formule ook is, gaat dus over een complex onderwerp. Eigenlijk net zoals Einsteins E=mc2 de natuurkundige complexiteit knap maskeert. Het boek biedt een mooie aanzet om dit beter te begrijpen.
Voor een 'taste of grit': bekijk de TedTalk van Angela Duckworth.
Over Bertrand Weegenaar
Bertrand Weegenaar is als hogeschooldocent HBO-ICT werkzaam op Windesheim. Zijn voorliefde ligt bij de onderwerpen strategie, marketing, geschiedenis; biografieën en internet; e-business.
