Sinds de introductie van vraagsturing en gereguleerde marktwerking binnen het Nederlandse zorgstelsel wordt van ziekenhuizen en zelfstandige behandelcentra in toenemende mate verwacht dat zij zich als ondernemingen op de markt manifesteren. Om hun kapitaallasten en innovaties te kunnen financieren hebben zij de komende jaren meer kapitaal nodig. Als gevolg van de toegenomen financiële risico's wordt het aantrekken van bancair krediet echter moeilijker. Wanneer winstuitkering door deze instellingen zou worden toegestaan, zou het aantrekken van privaat kapitaal een oplossing kunnen zijn om in de kapitaalbehoefte te voorzien.
In deze studie wordt ingegaan op de vraag in hoeverre winstuitkering door instellingen voor medisch-specialistische zorg vanuit juridisch perspectief toelaatbaar is. Na een rechtshistorisch overzicht wordt getoetst aan de uitgangspunten van het huidige zorgstelsel en aan het Europees en internationaal recht. Zowel de maatregelen die zorginstellingen zelf kunnen nemen als de voorwaarden die in de wet- en regelgeving kunnen worden gesteld om bescherming te bieden tegen ongewenste effecten van private kapitaalverschaffing worden uitgebreid besproken. Geconcludeerd wordt dat winstuitkering onder de voorgestelde voorwaarden kan worden toegestaan.
Het boek biedt een goed inzicht in de achtergronden van het winstverbod, het huidige zorgstelsel en de mogelijkheden om binnen dit stelsel ruimte te creëren voor winstuitkering en ondernemerschap. Het is daarmee een belangrijke bijdrage voor het economisch gezondheidsrecht. Door het actuele thema en de concrete voorstellen voor aanpassing van de statuten, de Zorgbrede Governancecode en de wet- en regelgeving, vormt het bovendien een waardevol en bruikbaar naslagwerk voor (adviseurs van) zorginstellingen, beleidsmakers en anderen die zich in de praktijk met de gezondheidszorg bezighouden.
