Marte Röling

Kunstenaar Marte Röling kijkt in gesprekken met Aart Hoekman onbevangen terug op haar enerverende leven. Alles komt aan bod. Haar jeugd in Laren (ze is de dochter van twee kunstenaars), haar tijd in Amsterdam, later in Weesp (waar ze samenwoonde met Hans Koetsier). In 1969 leerde ze Henk Jurriaans kennen, de liefde van haar leven. Ze bleven 36 jaar bij elkaar.

Marte Röling maakt al zeventig jaar enorme sculpturen, altijd in opdracht. Ze beschilderde een Amsterdamse tram. Ook maakte ze talloze portretten, onder andere van Beatrix. “Dat ding van mij hing overal. In rechtbanken bijvoorbeeld. En als minister Wim Duisenberg op de televisie was was dat altijd met mijn portret van Beatrix achter zich.”
Naar eigen zeggen leerde ze pas tekenen toen ze voor Het Parool talloze modetekeningen maakte. Na het overlijden van Henk Jurriaans schilderde ze ruim zestig portretten van hem. “Alles mocht hij van me. Behalve doodgaan. En dat deed hij verdomme tóch.”

Henk Jurriaans deelde ze met drie andere vrouwen, Alissa en Adriënne Morriën en Wanda Werner. Ze gunden hem elkaar. Jaloezie kent ze niet: “Er zit iets in me dat niet kapot te maken is. Een stalen kern, een glimmende, hoogglanzend, gepoetste, stalen bal. Dat is een fijne gedachte.”Met z’n vieren wonen ze nog steeds in noord Groningen, in de kollossale boerderij met een duizelingwekkend groot atelier. Samen zijn ze ‘Marte Röling & Partners VOF’.

‘Nadat ik gebedeld had of ik in een F-16 mocht meevliegen kende ik inmiddels aardig wat mensen bij de luchtmacht. We waren op een partijtje en hadden net in de krant gelezen dat er afgedankte Starfighters naar ik meen Libië gingen. We zeiden: “Wij zouden wel zo’n ding in de tuin willen hebben.” We zaten achter die afterburners aan, daar konden we mooi de lak mee drogen. Tot onze grote verbazing zei de opperbevelhebber: “Ik zal eens kijken wat we voor jullie kunnen doen.” Toen die Starfighter hier op een ochtend in 1989 aankwam werd de dieplader gevolgd door een hele sliert nieuwsgierig automobilisten. Ik was nog niet berekend op de komst maar had toevallig wel een hele leuke zwarte pyjama aan. Met een kraan werd hij hier neergezet. Dat was nog een heel gehijg en gedoe.’