Ik werd op 'En nu laat ik mijn baard staan' geattendeerd en heb ervoor gekozen om deze te lezen in plaats van Zevenbergs nieuwe boek ''t Is groen!' Dit omdat ik met name benieuwd was naar het verhaal aan het begin van de reis. Ik vind het zelf veel leuker om nieuwe ideeën, of nieuwe theorieën puur te lezen en er dan zelf mee aan de slag te gaan als het goeie ideeën zijn. Wat dat betreft heb ik gekregen waar ik om gevraagd heb. Leen Zevenberg heeft een heel nieuw concept neergezet in zijn boek. We horen nu veel meer over het belang van creativiteit in ondernemen.
In 'De ultieme kudde' liet Mark Earls zien hoe belangrijk creativiteit is bij het begrijpen en beïnvloeden van massagedrag. Leen Zevenberg heeft dat het concept van creativiteit opgepakt en is er mee gaan spelen. Hij deelt in het boek zijn ervaringen met ondernemers die hij heeft geholpen om op andere manieren te kijken naar hun bedrijf, naar de mensen die er werken en naar de producten die worden gemaakt. De kerndagen in Frankrijk, in de middeleeuwse boerderij zijn niet nieuw, maar de inhoud van die dagen zeker wel. Door het nemen van rust, als het ware even boven de materie gaan hangen, krijgen we ruimte in ons brein om tot nieuwe dingen te komen. Leen Zevenberg legt ook goed uit waarom dat nodig is. Het origineel van het boek is geschreven voor de crisis toesloeg, maar uiteindelijk heeft die crisis er alleen maar voor gezorgd dat het belang om tot nieuwe dingen te komen steeds duidelijker is geworden. Om dan ondernemers te helpen bij het creëren van rust en ruimte in hun hoofd om tot nieuwe dingen te komen is geniaal. Een aantal van de trajecten die doorlopen worden, geven een inkijkje in hoe dat werkt, dat helpen tot COSI te komen. En ik zou daar nog wel meer over willen weten. Gelukkig is daar dan natuurlijk de literatuurlijst die ervoor zorgt dat ik in ieder geval kan zien waar de kennis vandaan komt. Maar dat is mijn eigen 'defect'. Een ander zal het accepteren als een gegeven en leest het boek in een adem uit. Door het goede gebruik van kleuren en beelden is het een heerlijk boek om te lezen. Geen zware kost. Gewoon lekker op een regenachtige zondag uitlezen. Maar inhoudelijk is het een openbaring. Voor velen denk ik. En als ik zie hoe organisaties op dit moment voorzichtig bewegen door de crisis of de nagalm ervan, dan is 'En nu laat ik mijn baard staan' nog steeds een boek dat nodig is. Als ik in 'Het generatieraadsel' van Aart Bontekoning lees over generatiemanagement. En ik weet dat de nieuwste generatie op de arbeidsmarkt heftige behoefte heeft aan COSI. Dan weet ik ook dat we als ondernemers in Nederland snel moeten leren hoe we COSI in onze genen krijgen. Want anders missen we de bus, of de trein, of de boot. Al met al nu nog steeds een must read voor ondernemers en leiders van organisaties die het innoverend vermogen van hun medewerkers naar boven willen brengen. Of het niet willen stoppen als het komt.
Over José Otte
Dr. José W. Otte MBA werkte als waarderend onderzoeker met een bedrijfskundige gedragswetenschappelijke achtergrond. Zij faciliteerde sociale innovatie door het introduceren van dialooggroepen waarin gewerkt werd met bijzondere vragen. Ze was verbonden aan Mizu. José geniet inmiddels van een welverdiend pensioen, en recenseert geen boeken meer.
