De 4 weken reset - ‘Heeft me voor meer innerlijke onrust behoed’

In 28 dagen meer innerlijke rust? In (ongeveer) 28 dagen meer innerlijke rust; het is zowel de ondertitel als de belofte van het boek De 4 weken reset. Dat leek me wel wat, gegeven onze onzekere tijd en alle onrust die dat geeft, zowel in organisaties als in het persoonlijke leven. Wat te doen? Te beginnen met 4 weken lang één hoofdstukje per dag lezen. Dat moet toch te doen zijn?

Om die laatste vraag gelijk te beantwoorden: ja dat is zeker te doen. De auteur, de Britse gelauwerde journalist Oliver Burkeman heeft een soepele pen en beperkt elk van de 28 hoofdstukken tot maximaal 5 pagina’s. Prikkelende citaten bieden aan het begin van elke dag een appetizer om over na te denken. Zoals deze van Canadese psycholoog Marion Woodman: ‘Proberen beter te zijn dan jezelf is makkelijker dan jezelf zijn’.

imperfectionisme

Dit zet gelijk de toon, want de rode draad door het boek is het omarmen van wat Burkeman ‘imperfectionisme’ noemt. Inderdaad, precies het tegenovergestelde van perfectionisme, waar we nogal eens (tevergeefs) naar streven, zowel vakmatig als persoonlijk. Centraal in dit boek staat het uitgangspunt dat een mens nu eenmaal beperkt is, gebonden aan de fysieke wetten van tijd en ruimte. Daarbij werkt en leeft diezelfde mens in een beperkt maakbare wereld. In de woorden van de auteur, een wereld met ‘oneindig veel taken en kansen, met een onvoorspelbare toekomst, samen met mensen die vooral met zichzelf bezig zijn’.

Dat dus. En nu? Burkeman schept wat orde in deze chaos aan de hand van vier weken met elk een eigen thema: week 1 gaat over onze eindigheid, week 2 over in actie komen, week 3 betreft loslaten en week 4 heeft als thema ‘er zijn’. Per week zijn deze thema’s opgedeeld in zeven onderwerpen, waarbij elke dag beknopt een onderwerp beschrijft. Hierbij probeert de auteur afstand te scheppen tot de traditionele zelfhulpboeken, die in zijn ogen meestal en ten onrechte gouden bergen beloven. Terwijl De 4 weken reset natuurlijk ook gewoon een zelfhulpboek is (waarbij het woordje ongeveer tussen haakjes in de ondertitel de belofte wat afzwakt).

sympathieke suggesties

De dagelijkse en vaak sympathieke suggesties, die zouden moeten leiden tot de beoogde innerlijke rust, spreken elkaar af en toe wel wat tegen. Zo gaat dag 14 over ‘zin krijgen in problemen, over het nooit bereiken van de moeiteloze fase’. Hierin wordt gesteld dat we vaak onbewust aannemen dat we op een gegeven moment ‘niet meer het hoofd hoeven te bieden aan de eindeloze stroom dingen waar we wat mee moeten’. Droom maar verder; dat moment gaat never nooit aanbreken. Daarentegen heeft dag 15 de titel ‘Als dit nou eens makkelijk zou zijn’. Ik ben er absoluut een voorstander van om zaken niet onnodig ingewikkeld te maken; mijn eigen vakgebied risicomanagement is daar bijvoorbeeld erg goed in. Maar met het advies ‘niet zorgen dat dingen gebeuren door wilskracht of inzet’, namelijk ‘door die dingen te laten gebeuren’, daar kan ik dan niet zoveel mee. Volgens mij laten we juist te veel gebeuren in onze samenleving, waar we uiteindelijk niet beter en gelukkiger van worden.

Tot slot, hoe is het nu met m’n eigen innerlijke rust? Allereerst, ik heb het boek tweemaal gelezen, waarbij ik - imperfect - een beetje heb gesmokkeld. Soms las ik een hele week in een dag, soms las ik een paar dagen helemaal niets. Zoals Burkeman zelf aangeeft, veel van zijn aanbevelingen zijn afkomstig uit de eeuwenoude zenfilosofie, waarvoor hij de nodige zenleraren aanhaalt. Die filosofie, met een hoog realiteitsgehalte, spreekt mij wel aan en heeft Burkeman knap verweven in zijn tekst. Laat ik het daarom zo stellen, De 4 weken reset heeft me in elk geval voor meer innerlijke onrust behoed. In de huidige dynamiek vind ik dat al heel wat.