Peter ten Hoopen komt uit de reclamewereld. Hij is verbonden als auteur en adviseur bij De Baak Managementcentrum VNO-NCW. Zijn boek 'Geluk in zaken' is interessant voor leidinggevenden en (staf)medewerkers.

Over corporate governance wordt in de nasleep van menig affaire gesproken. Enron, Worldcom, Ahold raakten alle verzeild in crises die te maken hadden met 'deugdelijk bestuur' (de wat ouderwetse Nederlandse vertaling van corporate governance).

Managers vormen de snelst groeiende beroepsgroep in ons land, zo becijferde het CBS eind 2003. Tussen 1994 en 2003 steeg het aantal managers met 75% tot 175.000. Vooral in de (semi)publieke sector zoals de zorg en het onderwijs is de manager in opkomst. Wie wil weten wat daarvan de achtergrond is, moet zeker 'Het nieuwe werken' van Ben Ligteringen lezen.

Er bestaat een oude opvatting van ethiek die we in de huidige, antimulticulturele tijden van normen en waarden bijna vergeten zijn. Volgens die opvatting, die teruggaat tot Aristoteles, is ethiek dat onderdeel van de filosofie dat zich niet zozeer bezighoudt met vragen over goed en kwaad of vragen over het geslaagde leven, maar met vragen over de wijze waarop mensen met al deze vragen omgaan. Deze opvatting wordt door veel ethici vandaag de dag afgeschoven naar het domein van de meta-ethiek, dat wil zeggen: naar een domein waar een soort niet-ethisch (bijvoorbeeld antropologisch of sociologisch) discours over ethiek heerst. Daarmee is in mijn ogen een zeer belangrijke invalshoek voor ethische studies in het verdomhoekje geraakt.

Ik geef een 9 Een feest der herkenning! Zonder in cliché's te willen vervallen geldt dit in belangrijke mate voor dit boek. Het beschrijft heel helder de werking van het mechanisme om organisaties op te stuwen naar meer resultaat en plezier in het werk.

Ik geef een 8 'Plezier & prestatie', hét managementprincipe voor organisaties. Toen ik de titel en de korte introductie las, dacht ik, hé totaalvoetbal! De passie en het enthousiasme van de auteurs is terug te vinden in de stijl van het boek zonder dat het stoort.

Boek

Het lezen van het boek van Judith Mair was voor mij net alsof ik in de spiegel naar mezelf zat te kijken en dat was zo nu en dan best confronterend. Het boekt geeft aan waar veel bedrijven, vooral in de nieuwe economie, de afgelopen jaren te veel de nadruk op hebben gelegd.

Het boek van Judith Mair is het best te vergelijken met een actualiteiten programma. Het programma bestaat uit verschillende items waarin verhoudingen tussen werkgever en kenniswerkers worden belicht.

In de inleiding van 'Plezier & prestatie' wordt schematisch weergegeven wat de relatie is met andere boeken op dit gebied (leuk idee!).

,b>Is dit satire of meent ze wat ze zegt? Die vraagt heeft mij tijdens het lezen van Judith Mairs spraakmakend debuut 'Het is mooi geweest. Het kantoor is geen pretpark' geruime tijd beziggehouden. En eerlijk gezegd had ik er de aanvullende literatuur van een handvol interviews voor nodig om erachter te komen dat ik als lezer niet ruim honderd zeventig bladzijden lang in de maling was genomen.

'En nou is het afgelopen! Ik wil dat je dit nú doet!' Hoeveel managers wensen dit niet diep hun hart uit te schreeuwen? Bijvoorbeeld op het moment dat je zorgvuldig, met behulp van de juiste woorden en de juiste intonatie, de juiste beweegredenen aanvoert om op deze wijze een medewerker ertoe te bewegen een bepaalde taak uit te voeren. 

Het boek 'Managementblunders: 50 onthutsende missers geanalyseerd' is geschreven door de freelance auteur en journalist Geerhard Bolte. Hij zoekt het antwoord op de vraag: hoe konden topmanagers het zover laten komen? Om deze vraag beantwoord te krijgen heeft hij 50 onthutsende missers geanalyseerd. Een analyse die is gebaseerd op talloze kranten- en tijdschriftartikelen, vooral van zijn collega's in binnen- en buitenland.

Bij het lezen van de titel dacht ik een uitgebreid assortiment aan praktische checklists te krijgen voorgeschoteld, maar na het lezen van de eerste pagina's van het boek bleek dat mijn verwachting niet juist was. Omdat ik met die verwachting het boek begon te lezen, vroeg ik me al snel af waar de inleiding met de theoretische grondslag of onderbouwing van het boek stond beschreven. Die inleiding is er wel, maar is zo kort, dat ik deze hier integraal overneem en daar mijn reactie (schuin gedrukt) aan toevoeg. Een theoretische grondslag of onderbouwing ontbreekt. De checklists zijn, zoals de inleiding aangeeft, gebaseerd op de praktijk. Na de inleiding volgen direct 40 uitgebreide checklists en in het boek zijn 51 figuren toegevoegd ter ondersteuning van de checklists.

Kwaa

Sche