Het heeft me er toe gebracht eens stevig te gaan zitten navelstaren. En dat heeft er weer toe geleid dat er een nieuwe Michel is geboren: optimistisch en met een roze bril op zijn neus. Vandaag plukt u daarvan de zoete vruchten. Laat ik dus maar met de deur in huis vallen. Waarmee?
Met negatieve emoties! Ho, stop, wacht even. Denk niet meteen ‘O gut daar gaat hij weer! Houdt hij nou nooit eens een keertje op?’ Wees gerust dit is echt een heel erg positief artikel. Want ik heb goed nieuws voor u: negatieve gedachten zijn essentieel voor uw mentale gezondheid!
Wij hebben geleerd dat negatieve gedachten taboe zijn. U moet zich richten op alles wat positief is. Het credo van deze tijd is: ban elke negatieve gedachte uit uw leven. Alles moet leuk zijn. Stop uw negatieve emoties in een verroest koektrommeltje met een steen er in en een stevige strik er om heen en smijt het dan in een vijver. Doe dit het liefst ergens mijlenver van huis.
Het resultaat? Het geeft u nauwelijks opluchting. Aardige kans dat u zich juist schuldig gaat voelen en nog meer worstelt met negatieve emoties. Gelukkig hoeft u zich helemaal niet schuldig te voelen. Sterker nog: boosheid en droefheid zijn van groot belang voor onze mentale gezondheid. Het zijn signalen dat er iets mis is in ons leven en ze zetten aan tot actie om er iets aan te doen. Wanneer u gaat vechten tegen negatieve emoties, is de kans groot dat ze een eigen leven gaan leiden. Uw onderbewuste blijft er mee bezig. Zelfs in uw slaap. Zo bekeken is de uitspraak 'alles waar u aandacht aan geeft, wordt uw realiteit' nog waar ook.
Het bleek al bij onderzoek naar affirmaties, u weet wel van die toverspreuken waardoor u bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen zou krijgen. Wie profiteerden er van? De mensen die al in het bezit waren van een flinke dosis eigenwaarde. Maar de anderen die het zo hard nodig hadden? Die geloofden het gewoon niet. Ze gingen daardoor juist nog meer aan zichzelf twijfelen.
Psychologen ontdekten bij verslaafde mensen dat wanneer zij zich verzetten tegen negatieve emoties hun verslavingsgedrag alleen maar toenam. Kortom: het is verstandig om negatieve emoties gewoon te accepteren als iets dat bij het leven hoort. In therapeutenjargon: geef het een plaatsje. Maak een dagboek en schrijf er over. Of bespreek het met iemand die u vertrouwd. Ontspanningsoefeningen schijnen ook te helpen. Ga rustig in een stoel zitten, haal diep adem en laat uw gedachten de vrije loop zonder er een waardeoordeel over uit te spreken. Het mag gewoon. Dat is al de helft van de oplossing. De andere helft is: problemen niet optimistisch wegwuiven maar er iets aan doen.
Doet uw baas vervelend? Is een medewerker lastig? Maakt u zich daarover kwaad of bent u bedroefd? Dat is een volkomen normale reactie. Mensen kunnen met recht gaan twijfelen aan uw verstandelijke vermogens wanneer u er om lacht en zegt ‘Dit is het beste wat me kan overkomen!’
Te optimistisch en vrolijk kan zelfs tot vreselijke toestanden leiden omdat men signalen van gevaar negeert. Daarom heeft onze schepper die negatieve emoties bedacht. Sterker: het was heel handig van hem om die negatieve emoties harder te laten opspelen dan de positieve emoties. Het houdt ons in leven. Het leven is nu eenmaal een rommelig geheel en daarin hebben beide soorten emoties een plaatsje en een functie. Je zou van beiden kunnen zeggen: te veel is niet goed voor u. Zowel een overdaad aan positieve als negatieve emoties schaden.
En trouwens: is het niet die afwisseling van emoties die het leven zo spannend maken? Stelt u zich toch eens voor als u in uw leven alleen maar positieve dingen meemaakt en alleen maar positief denkt, weet u dan nog wel wat positief is? Ik vrees van niet.
