De Duitse bondskanselier Merkel geeft Trump flink weerwoord na de mislukte G7-top en de Franse president Macron doet hetzelfde middels een meer dan stevige handdruk. De president van de VS op zijn beurt stapt uit het Klimaatakkoord van Parijs.
De Ondernemingskamer stelt AkzoNobel in het gelijk in de zaak die hedgefonds Elliott Advisors als activistische aandeelhouder had aangespannen om het bedrijf te dwingen tot een gesprek met het Amerikaanse verfconcern PPG, dat vervolgens de overnamestrijd staakt. Voorlopig tenminste.
Een greep uit het nieuws tijdens het schrijven van dit stuk. Elke dag weer botsen het Rijnlandse en het Angelsaksische denken in alle hevigheid, in de internationale politiek en in de wereld van de multinationale ondernemingen. Zwart-wit gesteld: wij of ik, geluk of geld, bottom up of top down, lange of korte termijn.
Op het niveau van organisaties hier in eigen land van hetzelfde laken een pak, of het nu gaat om de zorg, het onderwijs, de politie, de gemeente of het bedrijfsleven. Het zegevierende neoliberalisme en de oprukkende privatisering van de afgelopen decennia eisen hun tol. Het schuurt en het wringt, het piept en het kraakt.
Weg met de bureaucratie en de afvinklijstjes, terug naar de menselijke maat, klinkt het steeds luider. Weg met de manager, geef de professionals weer het voortouw. Links en rechts worden vormen van zelfsturing en zelforganisatie ingevoerd. Organisaties staan in de rij om lean, agile of teal worden, zoeken naar de bedoeling, de betekenis of het waarom.
Tien jaar geleden ging het magazine Slow Management van start als een geluid uit de onderstroom. Het eerste nummer (thema Vakmanschap) verscheen in juni 2007, met als ondertitel ‘Stilstaan bij organiseren’. Het leek ons destijds dat we op de rem moesten trappen, omdat we met z’n allen bezig waren om met een noodgang de afgrond in te rijden. Dat we daarmee de tijdgeest blijkbaar goed aanvoelden, bleek een jaar later. Kort na nummer 5 (thema Kapitaal) barstte de bom en was het crisis.
We zijn 10 jaar verder en zien een gestage toename van het aantal vernieuwende organisaties en gedreven mensen die laten zien dat het echt anders kan. De onderstroom borrelt steeds vaker op. Zichtbaar, voelbaar en hoorbaar, steeds heftiger en op steeds meer plaatsen. De tijd van command & control is voorbij, de KPI’s en het SMART-principe raken uit de mode. Zoals de bekende managementdenker Gary Hamel zegt: ‘Organizations fit for the future are organizations fit for people’. De rol van het management moet daarbij transformeren van ‘hiërarchisch regelen’ in ‘faciliteren van professionals’.
Maar ook Hamel stelt vast dat de oude systemen en structuren zich heftig verzetten, en daarbij juist teruggrijpen op (nog meer) beheersing van bovenaf. De strijd is nog niet gestreden, maar het omslagpunt komt naderbij. Slow Management gaat door!
Walter van Hulst is hoofdredacteur van Slow Management. Hij studeerde technische bedrijfskunde maar had geen zin om ‘alles en iedereen efficiënt te maken’ en ging de journalistiek in. Het magazine is 10 jaar geleden ontstaan op initiatief van Jaap Peters, auteur, spreker en organisatieactivist bij DeLimes. Abonneren op Slow Management kost € 59,95 en kan op www.slowmanagement.nl
Over Walter van Hulst
Walter van Hulst is freelance journalist.
