‘De weg ernaartoe, daar gaat het om’

Mijnheer Vanderlyde, voor een interview op een site over managementboeken is dit een raar begin, maar uw boek heeft mij echt getroffen. U bent er zo ontstellend open en eerlijk in over uzelf…

Dank u wel, dat vind ik een compliment. Inderdaad is integriteit een van mijn kernwaarden. Een belangrijk onderdeel daarvan is dat je naar jezelf durft te kijken en dat je daar open en eerlijk over bent, ook naar anderen toe.

In het eerste deel van uw boek vertelt u over uw jeugd in het Sittard van de jaren zestig en zeventig. ‘Kleine Arnoldje’ noemt u zichzelf daar. Wat was dat voor een kind?

Dat was een jongetje met een behoorlijke geldingsdrang en tegelijkertijd een enorm minderwaardigheidscomplex. Eigenlijk vertrouwde ik niemand. Ik was vaak boos op mezelf, maar vooral op de wereld om mij heen. Ik dacht dat niemand me serieus nam. De aanval zag ik als de beste verdediging - of gewoon weglopen.

Wat is er gebeurd met dat kleine Arnoldje, dat het die grote Arnold is geworden?

Het gedrag van kleine Arnoldje kwam natuurlijk voort uit onzekerheid. Alleen bij het sporten had ik daar geen last van, daar liep ik voorop. Ik droomde al van een carrière als profvoetballer, bij Fortuna Sittardia. Totdat een vriendje me op mijn vijftiende meenam naar zijn boksclub, De Amateur. Dat vond ik helemaal geweldig. Sindsdien is boksen een steeds grotere plaats gaan innemen in mijn leven, en uiteindelijk heb ik daarvoor gekozen. Toen kreeg ik wel erkenning en waardering, en de goede begeleiding die nodig is om dan niet naast je schoenen te gaan lopen.

Op een gegeven moment heeft u zelfs uw naam veranderd: Arnold VanderLijde werd Arnold Vanderlyde. Een symbolische daad?

Zo zou je het achteraf kunnen uitleggen, maar zo is het niet gegaan. Mijn vader komt uit Suriname en toen ik op een gegeven moment de kans kreeg dat land te bezoeken, was ik ook benieuwd of ik daar nog familie kon terugvinden. Dat lukte alsmaar niet, totdat ik ontdekte dat wij in Nederland onze naam anders schreven dan zij. Bij de burgerlijke stand in bleek dat ooit te zijn veranderd. Toen heb ik besloten onze oorspronkelijke naam weer in ere te herstellen, en mijn broers en zussen zijn dat ook gaan doen.

Om nog even door te gaan op die identiteit: het kan haast niet anders of bij al die veranderingen in uw leven is er ook het nodige hetzelfde gebleven. Wat?

De motivatie, die is er altijd geweest. De wil om verder te komen en het doorzettingsvermogen om er aan te blijven werken. Dat heeft me nooit in de steek gelaten. Anders had ik het niet opgebracht om tot zeven keer toe de strijd aan te gaan met Felix Savon, de Cubaan van wie ik uiteindelijk ook mijn laatste gevecht heb verloren.

Dat is een opvallende passage, meteen al aan het begin van uw boek. U vertelt dat u zich na dat gevecht voelde alsof u een grote overwinning had behaald. Dat klinkt een beetje vreemd.

Toch is het dat niet. Natuurlijk was het mijn doel om te winnen. En natuurlijk baalde ik ook. Maar als ik me voor honderd procent afhankelijk had gemaakt van de vraag of ik dat doel zou halen of niet, als ik daar rücksichtslos alles voor opzij had gezet en bij wijze van spreken over lijken was gegaan - wat een armoedig leven had ik dan gehad al die jaren dat ik naar dat doel toe werkte. Alles wat je ervoor doet moet in zichzelf ook de moeite waard zijn. De weg ernaartoe, daar gaat het om. Die moet voldoening geven, die moet je normen en waarden weerspiegelen. Anders houd je het niet vol.

U komt er openlijk voor uit dat u uw boek niet helemaal zelf heeft geschreven, dat het een samenwerkingsproject is geweest. Hoe zat dat precies?

Er zijn meerdere mensen die me hebben geholpen om mijn visie en methode op papier te krijgen. Ghostwriter en journalist Maarten Westerman heeft na meerdere intensieve interviews de basis van dit boek geschreven en Rob Fijlstra heeft input, feedback en suggesties op mijn schrijfwerk gegeven. Van daaruit ben ik tot dit eindresultaat gekomen. Het boek van Rob Fijlstra en Harry Wullings over 'Ondernemen met gevoel' staat ook in mijn lijstje inspiratiebronnen. Ik vind het niet meer dan terecht om mensen die zo’n belangrijke bijdrage hebben geleverd met naam en toenaam te noemen. Dat doe ik ook met de mensen die me in mijn sportieve loopbaan hebben ondersteund.

Wat gaat u doen nu het boek af is?

Ik ga op volle kracht verder met mijn eigen bedrijf, Vanderlyde Sport & Business. Binnenkort is de première van een nieuw eendaags seminar dat ik samen met Fijlstra en Wullings heb ontwikkeld: ‘Strijden voor succes’. Dat is gericht op ondernemers die ook in deze lastige tijd willen blijven denken in termen van hun kracht en hun mogelijkheden. In plaats van dat ze zich door angst laten leiden en in een kramp schieten.