Ik ga hier niet vertellen hoe praktijkgericht en actueel de achtste versie van mijn Handboek Communicatie is. Oordeel zelf maar! Wat ik wel ga doen is antwoord geven op de vraag: Waarom zou je een achtste versie maken?
Een boek moet je slopen
Ik zie het zo. De eerste versie is leuk voor je ego maar bevat wel veel blabla. Bij de tweede versie verbeter je wat en haal je de fouten eruit. De derde versie is pas echt goed omdat je zelf en veel anderen in de praktijk met het boek werkten. Versie vier, vijf en zes sla ik even over. Bij de zevende versie is het boek gerijpt en af.
En dan... begint het te kriebelen. Ik begin meestal met kleine veranderingen tot ik me niet meer kan inhouden en dan gaat de beuk erin. De achtste versie begint met slopen: Je start eigenlijk opnieuw. Anders blijft het maar wat optimaliseren binnen oude kaders. En communicatie is geen stilstaand vakgebied. Zeker nu niet, met alle AI-ontwikkelingen.
denkraam
Heeft dit Communicatie Handboek nog zin voor studenten? Het onderwijs in het communicatievak is nu heel praktijkgericht. Korte cases, snelle feedback. Daar leer je het meest van. Maar als je een goede communicatieprofessional wilt worden, moet je het grotere geheel overzien. Dus de samenhang tussen losse elementen en de lijn tussen analyse – strategie – aanpak. Dat vereist inzicht en overzicht
Daarom is het centrale denkraam in mijn boek Het Communicatie Model met 12 heldere bouwstenen. Dat helpt je om het grotere geheel te zien en keuzes bewust te maken die een logische samenhang kennen. De modulaire aanpak maakt het nieuwe handboek zeker geschikt voor het onderwijs.
En voor professionals
Ik geef jaarlijks zo’n veertig workshops en lezingen. Wat ik overal hoor: we verzuipen in de waan van de dag. Wat me dan verbaast, is dat er maar weinig teams een overkoepelende strategie of kaderplan hebben voor de communicatie. Als de strategische hoofdkeuzes helder zijn, geeft dat richting. Daar stem je de deelplannen op af – bijvoorbeeld over arbeidsmarktcommunicatie of diversiteit en inclusie.
Zonder prioriteiten pruts je maar wat. Of je nu alleen werkt of met een team: je moet weten wat je opgave is. Wat doen we wel en wat niet? Hoe houden we de regie en zijn we geen speelbal? Je moet dus prioriteiten stellen. Maar waar baseer je die op? In het Communicatie Handboek neem ik een duidelijk standpunt in: koppel de communicatiedoelen altijd aan organisatiedoelen. Lukt dat niet? Grote kans dat het dan een hobbyproject is. Dus: dumpen dan.
Niet alles is communicatie
Gaat het in een relatie niet lekker dan zegt de sociale omgeving al snel: ‘Je moet meer communiceren’. De cabaretier Philippe Geubels beweerde ooit: ‘De kracht van een goede relatie is minder communiceren.’ Dat geldt ook bij organisaties. Veel communicatie is zenden van informatie waar niemand om vraagt. Te veel kanalen met middelmatige content, in plaats van op enkele plaatsen iets heel goeds maken.
Het zit in het DNA van het communicatievak. We willen gedrag veranderen en gaan dan informeren. En gebeurt er dan niets, dan intensiveer je dat. We weten dat dit niet werkt, maar opdrachtgevers, zoals directies, denken vaak nog van wel. Dus: nóg een campagne, nóg een nieuwsbrief. Daarom moeten communicatieprofessionals hun eigen plannen maken, anders worden ze onderdeel van het plan van een ander.
Wat mag je verwachten van deze versie?
Als je tot zover gekomen bent met dit artikel: wat kun je verwachten van het nieuwe Handboek?
- Het beste uit het Handboek versie 7
- De systematiek van Het Communicatie Model
- De kern uit mijn boek Communicatiestrategie
- Een visie op AI en communicatie
Plus een nieuwe opbouw, actuele inzichten, en vooral: een scherpe blik op wat je als professional wél en niet moet doen. Want goed communiceren begint niet met zenden. Het begint met luisteren en een scherpe focus.
Over Wil Michels
Wil Michels is bestsellerauteur van Hetv Communicatie Model, Handboek Communicatie, Communicatiestrategie en Fanstrategie. Als geen ander is hij in staat om complexe zaken helder te maken. Wil geeft elke week lezingen en workshops over communicatiestrategie en creatief denken. No-nonsense, humor en een verrassende output kenmerken zijn aanpak.