Waarom is onze manier van werken achterhaald?
Ik spreek steeds meer mensen die het werk dat ze doen eigenlijk helemaal niet belangrijk vinden. Een ‘bullshit-baan’. De grootste reden om elke dag terug te blijven komen naar kantoor is de zekerheid van een vast salaris en goede secundaire arbeidsvoorwaarden. Ondertussen heerst er vermoeidheid, een giftige werkcultuur, stress, werkdruk en lopen de burn-outs op… We voelen ons ogenschijnlijk comfortabel in onze vaste baan die onze hypotheek betaalt, maar gaan ons steeds ongelukkiger voelen. Dat heeft te maken met hoe we werk hebben georganiseerd en benaderen. Ik pleit in mijn boek Vandaag is de deadline voor Holiwork: een holistische benadering waarin werk en privé samengaan. Het start bij een heldere visie die begint bij een individu en die zich via een missie verder verspreidt in de organisatie. Een missie is niet puur rationeel. Het raakt hoofd, hart en ziel. Om een nieuwe realiteit in werk neer te zetten hebben we helden met een missie nodig die het anders doen. Impactondernemers die op een nieuwe manier hun organisatie starten en aanpakkers die mee willen bouwen.
Tijdens COVID leken we het opeens wel te snappen door te gaan thuiswerken. Inmiddels zijn we terug bij af en zit bijna iedereen gewoon weer op kantoor en hebben we er uren file voor over.
Tijdens COVID heb ik verschillende sessies gegeven aan organisaties om hen te begeleiden door de grootste uitdagingen die werden ervaren. Eén van die uitdagingen was het missen van verbinding in het team. Daarbij heerste er vermoeidheid door de vele meetings via het scherm. Het thuiswerken kreeg zo een slechte naam. Onterecht denk ik, want ook op kantoor ging er te veel tijd verloren aan onnodige vergaderingen. Het feit dat we in dezelfde ruimte een inspiratieloze meeting hebben wil niet zeggen dat er verbinding is. Het thuiswerken heeft pijnlijk zichtbaar gemaakt dat óók onze manier van vergaderen anders kan. Als een meeting wel nodig is, dan is het de verbinding en uitwisseling tijdens die meeting de verantwoordelijkheid van de persoon die de meeting initieert. Voor mij is dit een logisch gevolg van het waarderen van je eigen tijd en energie, het basisprincipe van Holiwork. Ik durf te beweren dat 90% van de uitdagingen die worden ervaren in de huidige kantoortuin niet zouden bestaan als de kern van onze manier van samenwerken vernieuwd wordt.
Bij wie ligt die verantwoordelijkheid?
Mensen en bedrijven kunnen beiden de keuze maken om te veranderen. Dat is juist mijn punt: je bent zelf de eigenaar van jouw tijd en energie. Jij hebt de keuze en de kracht om jouw belangrijkste resources te geven aan dat wat jou gelukkig maakt. Werk je voor een geldgedreven, harteloze organisatie? Dat ga je waarschijnlijk niet je leven lang vol houden. Het voelt leeg en doelloos. Het zou enorm bevrijdend zijn voor zowel managementteams als medewerkers als ze hun volgende keuzes niet baseren op financiële resultaten, maar op basis van waardecreatie. Wanneer we gaan denken vanuit ‘ons’, in plaats vanuit ‘ik’, komen we in een andere manier van werken. Gelukkig zie ik veelal pionierende bedrijven die dit snappen. Zij maken de slag naar zinvol werk, waarbij duurzaamheid en teambelang voorop staan. Waar je als je binnenkomt denkt: wow, hier wil ik werken! Ik voorspel dat organisaties die zich niet gaan aanpassen aan de huidige tijd, over vijf/tien jaar van binnenuit leeggelopen zijn en failliet gaan.
Je introduceert daarbij 7 spelregels voor een nieuw werkveld. Een ervan is: maak je los van de macht van geld. Je zegt zelfs dat we negatieve economische groei misschien maar moeten accepteren. ‘Ontspullen.’ Had Keynes gelijk toen hij stelde dat door technologische vooruitgang mensen nog maar vijftien uur per week hoeven te werken?
Ik heb drie bedrijven en werkte fulltime voordat ik zwanger werd. Begin dit jaar kreeg ik onze zoon en ben minder gaan werken. In diezelfde tijd stond ik op het TedX-podium en kwam mijn boek uit. Ik weet nu zeker dat minder werken niet hoeft te betekenen dat je minder verdient. Wanneer wij geloven dat we gelukkiger, vrijer of succesvoller zijn wanneer we meer geld hebben, dan zetten we onszelf vast. Wanneer je loskomt van de macht van geld, zie je dat je niks meer nodig hebt om alle drie te ervaren. Voor je het weet heb je een leven lang gerend en ga je doodmoe met pensioen. Daar pas ik voor.
De meeste mensen zullen je ideeën omarmen. Maar hoe dan?
Ik heb het gezien als een spel wat ik speelde. Stap voor stap. Level voor level. Vergelijk het met Super Mario Bros. Door jezelf elke keer weer uit te dagen, kom je op een nieuw niveau. Zoals de titel van het boek zegt: vandaag is de deadline. Elke dag kun je jezelf uitdagen om iets te gaan doen dat bij je past. Iets wat jij belangrijk vindt. In plaats daarvan verschuilen we ons veel te vaak achter excuses. En weet je wat mooi is? Je hebt maar acht procent nodig om een verandering tot stand te brengen. Als je acht procent van je collega’s meekrijgt, kun je de hele organisatie meenemen naar het volgende level. Work is a game zeg ik mijn voorwoord. Een game met zeven spelregels: claim je verantwoordelijkheid, bewandel het pad van jouw unieke missie, erken spelers in je team, breng creativiteit en structuur in balans, beheer je idee, maak je los van de macht van geld en gebruik de kracht van je omgeving.
De overheid en ook vakbonden faciliteren dat niet echt. Die willen af van ZZP’ers; juist een doelgroep die een eigen leven wil leiden. Iedereen moet weer in loondienst, terwijl jouw pleidooi is: geef mensen vrijheid. Freedom van Aretha Franklin in plaats van 9-5 van Dolly Parton.
Als je kijkt naar de wet- en regelgeving dan lijkt de overheid erbij gebaat te zijn om organisaties te laten zijn zoals ze zijn. (Kleine) ondernemers worden niet gestimuleerd en er zijn veel regels die het moeilijk maken. Wat mij betreft gaat ondernemen altijd over het overwinnen van uitdagingen, dus één regel meer of minder maakt wat mij betreft niet uit. De vraag is altijd: hoe kan het wel? Ik heb ondervonden dat het burn-out percentage hoger is bij mensen die in loondienst zijn. Ik zie de verbanden en eigenlijk zegt de naam het al; burn-out, het opbranden van je energie. De oplossing is daarom simpeler dan het lijkt: geef je energie aan datgene wat je meer energie geeft. Zie het als een spel en begin met een eerste stap. Vanuit daar opent zich steeds een ander level met nieuwe mogelijkheden en nieuwe uitdagingen. Het kan. Vandaag nog.
