Zakendoen over de grens

Buitengewoon nuttige informatie, daarover geen twijfel, maar er wordt voorbij gegaan aan de essentiële vragen van het waarom, waar, hoe en met wie in het buitenland te ondernemen. Met het boek 'Zakendoen over de grens' van Maud Oortwijn zijn we een helder en met visie geschreven werk rijker, dat een goed inzicht geeft in de strategische keuzes van het zakendoen over de grens.

Internationaal ondernemen is mijn eigen vakgebied, verschillen van inzicht liggen dus voor de hand en zijn er ook. Niet zo zeer in de benoemde strategische keuzes, veel eerder in de toepassing ervan. Het feit dat die verschillen er zijn, impliceert dat Maud Oortwijn een waarde, voorkeur of advies uitspreekt. Dat maakt 'Zakendoen over de grens' interessant en stemt tot nadenken. Ik heb de uitgave met veel plezier en interesse gelezen. Slechts enkele punten van kritiek komen in mij op. Het boek heeft een wetenschappelijke insteek. Volkomen terecht zijn dan ook vele literatuurverwijzingen opgenomen. Het zou echter de leesbaarheid ten goede zijn gekomen als deze als voetnoten waren weergegeven in plaats van in de tekst. Sommige passages zijn er behoorlijk mee doorspekt en lezen minder vlot. Een ander ongemak in de lay-out zijn de kleine grijze letters op grijze ondergrond van de case-kaders. Tot slot wil ik opmerken dat er nogal wat figuren en tabellen zijn opgenomen die weinig of niet relevant zijn in het kader van de tekst. Inhoudelijk ben ik zeer te spreken over de insteek die de auteur heeft gekozen. Strategie is net als schaken. Er is niet één waarheid, maar meerdere mogelijke routes. Met name op het gebied van de entry mode worden die duidelijk benoemd. De lezer wordt gewezen op de implicaties van de diverse scenario´s, waarbij de auteur nadrukkelijk wijst op de voor- en nadelen en aangeeft in welke situaties wel of juist bij voorkeur geen gebruik te maken van de beschreven optie. 'Zakendoen over de grens' begint met een inzicht in de omvang van het internationaal zakendoen. Nu, redelijk kort na de verschijning, is dat relevante en lezenswaardige informatie. Of dat over twee jaar nog zo is, dat is zeer de vraag. Met zo'n beginhoofdstuk is het boek kwetsbaarder voor datering geworden dan nodig zou zijn. Hoofdstuk 2, Strategievormen, is opgedeeld in landenselectie, organisatievormkeuze en partnerselectie. Ik vind dit een heel goed hart van het boek. Niet eerder zag ik strategische opties zo duidelijk geformuleerd. Michael Porter zegt dat strategie vooral inhoudt dat je bepaalt wat je niet doet. Door de manier waarop de auteur de strategische opties heeft neergezet, is het heel goed mogelijk om te bepalen welke mogelijkheden geen overweging verdienen. Deze driedeling, en de drie kritische succesfactoren 'Beschikken over betrouwbare lokale zakenpartner', 'Realiseren van de kwaliteitsstandaarden' en 'Behouden van het kostenvoordeel' worden consequent doorgevoerd, hetgeen de lezer houvast biedt. Tot slot dragen de cases bij tot het leer- en leesplezier. Kritische noot daarbij is dat ze zijn geanonimiseerd. Enerzijds begrijpelijk omdat Oortwijn daardoor ongetwijfeld gemakkelijker toegang heeft kunnen verkrijgen tot informatie, maar daartegenover staat dat de cases in publicaties die op journalistieke leest zijn geschoeid juist wel het complete plaatje geven en daarmee voor de lezer aanschouwelijker zijn. In conclusie behoort 'Zakendoen over de grens' wat mij betreft to the 'must haves' van de internationale ondernemer en manager. De kritieken betreffen randzaken als vormgeving en ondersteunde figuren, de strategische beschouwingen staan als een huis.