Voor het schrijven van recensies heb ik geen systeem. Ik weet wat ik wil - de essentie van een boek goed weergeven. Ik streef ernaar eerlijk, vrolijk en kritisch te recenseren.
Ik vind dat je open moet staan voor een boek. Ook als je denkt dat het niet je ding is. Zoals een zelfhulpboek. Focus op de positieve elementen, geef het een kans, laat je stokpaardjes lopen. Dat is wat ik deed bij dit boek van Kelly Weekers.
Ik neem je mee in mijn totale leeservaring. Hou je vast, het gaat alle kanten op. Welkom in mijn beleving, welkom in dit boek.
Look & feel
Ah, mijn boek is binnen, pakketje direct openmaken. Een pocketboek, wit, titel groot op de voorkant. In blij lettertype. Grijs ovaaltje op de kaft: ‘Meer dan 100.000 exemplaren verkocht’. Overcompensatie? Marketing.
Lay-out van de buitenkant voelt gewoontjes, is het self-published? Nee.
Binnenin: lettertype prettig. Quotes, veel quotes, met RANDOM hoofdletterwoorden. Literatuurlijst achterin, kort. Eigenlijk hou ik niet van zelfhulpboeken.
Voorwoord. Fijn. Kelly wil geluk voor mij. Een mooi leven. Wil ik ook, toch? Lijkt lastig, maar kan wel. Iets met keuzes.
Alerts
Hoofdstuk 1: Het zit tussen je oren. Cliché-alert. Dat de moderne wereld, onze moderne wereld met welvaart, wel erg druk is. Waarom zeg je dat? Waar vergelijk je het mee? Maar, laat het woord ‘tegenwoordig’ weg, en er volgt best een goed punt. Dat je geluk niet kan kopen, dat het niet in de toekomst ligt. Beetje nuchtere constatering ter illustratie: alle luxe went. Is onderzocht ook.
Tweede cliché-alert. Over de evolutie van ons brein. Voorspelbare setting: voorouders, op de steppen, gevaarlijke leeuw, vecht-of-vlucht reactie. Kan. Ik was er niet bij. Plaatje brein in 3 lagen, reptielen-zoogdieren-neocortex. Kon je op wachten. Wetenschappelijk nogal wankel.
Heilig
Derde cliché? Nee, het mag geen cliché zijn - dit gaat over het twee systemen-principe van Kahneman. Die man is heilig. Sint Kahneman, brengt kadootjes mee.
Denken in twee systemen, snel en impulsief of rustig en overwogen. Handig. Lastig ook, want systeem 2 vraagt inspanning.
Keuzes
Mindset. Lijkt belangrijk te worden nu. Dat je aan het stuur zit van de auto, van het leven. Duidelijk schema: gedachte - gevoel - gedrag. Ik twijfel nog een beetje over de grenzen en de volgorde van dit schema. Maar gelukkig, nu wordt het interessant. Gaat over keuze. Dat het prima is om te overwegen wat je wilt. Bijna mindful.
Hoofdstuk 2. Status quo heet het. Vier gebieden in je leven, mag je bij stilstaan. Verdere hoofdstuk is een methode om dat te doen. Geen hogere wiskunde.
Sterk
Hoofdstuk 3, gaat over verwachtingen. Herkenning, lijkt op delen van de visie van Omdenken. Als je onrealistisch verwacht, ben je een probleemfabriek. Want het lukt niet. Kelly zegt terecht: valkuil.
Bam! Verwachtingen aanpakken. Sterk! De een na de ander: het leven is alleen maar leuk, ik heb controle, ik heb gelijk en nog een paar. Schema er weer bij, lekker duidelijk. Ook to-do's erbij. Maar die zijn vooral zoiets van: deal with it.
Beetje werken
Hoofdstuk 4. Over dat geluk een mindset is. Niks voor niks, beetje werken is nodig. Niet afschuiven, zelf verantwoordelijk doen. Extraatjes aan het eind van het hoofdstuk. Over dankbaarheid, dat is weer best mindful. En over positief denken. Bijna mijn onzin-radar in alarm, maar blijkt prettig genuanceerd en ook geloofwaardig. Bonuspunten hier.
Praktische mindfulness
Hoofdstuk 5, gaat over doen. En volhouden. Herhalen, gewoontevorming doet wonderen. Handvatten tegen piekeren, aanmoediging om los te laten. Met ademhalingsoefeningen. Het lijkt verdorie wel een boek over praktische mindfulness. Lekker, want zweverige boeken over mindfulness zijn er al te veel.
Focus. Ik geloof in focus. Weekers ook dus, paragraaf erover. Nog meer mindfulness, nog beter onderbouwd. Telefoon weg, praat met vrienden, let op je lijf. Goed bezig.
Conclusie
Ik hou nog steeds niet van zelfhulpboeken. Dat betekent niet dat iedereen dit boek aan de kant moet leggen. Ik ben eerlijk, vrolijk en kritisch - en heb op die manier gelezen. Zo kan het dat Kelly Weekers me heeft verrast.
Ze probeert weg te blijven van gezweef, geeft veel reality-checks en promoot echte mindfulness. Het maakbaarheid-aura blijft een beetje hangen in dit boek, maar dat snap ik wel. Ik ben niet de doelgroep. Die kan waarschijnlijk meer met maakbaarheid. En als dit bij de doelgroepen de manier is om een boodschap over te brengen, ga zo door!
Over Hans de Witte-van Mierle
Hans de Witte - van Mierle is coach, projectmanager en trainer. Hij werkt in het sociaal domein, met als specialisaties participatie, gedragsverandering, brede samenwerking en transitietrajecten.
