Ik neem aan dat Koopmans met het woord 'professionals' iedereen bedoelt die in zijn professionele leven te maken heeft met ontmoetingen en aangezien we allemaal regelmatig gesprekken hebben met anderen is dat dus feitelijk iedereen. Zoals hij zelf zegt op de eerste pagina: 'Ons leven draait om ontmoetingen. In deze ontmoetingen ervaren wij plezier, liefde, pijn, verdriet en soms diepe wanhoop. Het is dankzij deze ontmoetingen, dat wij kunnen worden wie we zijn.'
Het boek is een studieboek èn een werkboek. De schrijver haalt veel theorie aan en schrijft in een apart hoofdstuk aan het einde welke boeken zijn werk en leven hebben beïnvloed en geeft een korte samenvatting per boek. Dat is prima en doet me denken aan het boek Nooit af, waarin de schrijvers ook duidelijk willen aangeven 'op wiens schouders zij staan' en daarom ook helemaal in het begin deze ode aan hun inspiratoren schrijven. Ook deze schrijver heeft het regelmatig over zijn inspiratoren en dat maakt het boek ook toegankelijk en fijn om te lezen. Hij zet in het begin van het boek de Transactionele Analyse en hechtingspatronen centraal, maar haalt zijn theorie ook uit de filosofie, psychologie, neurologie en kwantumechanica (derde hoofdstuk). Kort en inspirerend opgeschreven.
Verder maakt de schrijver in het hele boek gebruik van voorbeelden uit zijn eigen praktijk en leven. Deze voorbeelden zijn in de layout apart opgemaakt. De voorbeelden zijn goed gekozen; ze passen bij de theorie en geven duidelijk weer waar het de schrijver in essentie om gaat. Ze verlevendigen het boek. Daarnaast stelt de schrijver regelmatig vragen aan de lezer. De voorbeelden en de vragen maken dat dit boek ook echt een werkboek is om van te leren, te reflecteren en om in praktijk van alledag mee aan de gang te gaan.
Via zeven dimensies neemt de schrijver ons als lezers mee langs de kracht van de professionele ontmoeting. Deze zeven dimensies zijn: Bewust zijn, Niet weten, Empathie, Emoties en je lijf, Uit je hart spreken, Het creëren van een tijdloze ontmoeting en Spelen en Plezier. Ik vind ze goed gevonden, omdat deze zeven dimensies expliciet de ruimte geven aan of laten bij de ander in de ontmoeting. Hoe vaak denken we als professional niet het beter te (moeten) weten dan de ander? Daardoor geven we de ander bewust of onbewust te weinig ruimte om te komen bij zijn of haar eigen inzichten. Terwijl die persoonlijke inzichten juist het meest passend zijn. Door deze zeven dimensies is die ruimte er wel.
De schrijver neemt ons mee door gebruik te maken van films; in elke dimensie staat een andere film centraal en dat is heel beeldend beschreven. De film is juist ook vanuit de neurologie een interessant instrument om de werking van onze eigen spiegelneuronen te onderzoeken. Spiegelneuronen maken dat onze hersenen in staat zijn om echt te ervaren hoe de ander zich voelt. Goed gevonden dus en consistent met zijn eigen lijn van schrijven.
Wat ook mooi is, is dat de schrijver de lezer voortdurend aanspoort om zichzelf te zien als een instrument om te gebruiken in het gesprek. Het voortdurend reflecteren op de eigen emoties en staat van (professionele) zijn helpt om dat instrument optimaal in te zetten in de ontmoetingen met de ander. De vragen helpen je om jezelf scherp te houden.
Tot slot is dit gewoon een mooi boek. Mooie foto's, harde kaft, glazend papier; een naslagwerk waardig. Het is immers niet een boek, dat je in één keer uit leest. Daarvoor staat er teveel informatie in het boek en teveel vragen om op te reflecteren. Dit is een boek dat je uit de kast haalt in de voorbereiding op een gesprek of juist na afloop van een gesprek. Het is nu ook dat ik me realiseer wie Lieuwe Koopmans waarschijnlijk bedoelt met professionals: mensen die echt willen reflecteren op hun eigen kennis en kunde om de kracht van hun eigen ontmoetingen te verbeteren. Dit zijn wij! helpt daar zeker bij!
Barbera Silvis- de Heer heeft Bestuurskunde gestudeerd en is sinds 1 maart 2013 gemeentesecretaris/ directeur van de gemeente Etten- Leur, een Brabantse gemeente van ruim 43.000 inwoners. Voorheen was ze werkzaam bij de gemeente Spijkenisse, het Interprovinciaal Overleg, het ministerie van VROM en een beleidsonderzoeksbureau in Den Haag.