Theo van Houten is als hoofddocent bedrijfseconomie verbonden aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en schrijft voor Noordhoff Uitgevers menig schoolboek voor HBO studenten en andere geïnteresseerden. Zo schreef hij, samen met Joost Bakker, Bedrijfseconomie in de praktijk (2015).
Het boek ‘Duurzame bedrijfsvoering' is een prima boek om de eerste stappen op weg naar een duurzame bedrijfsvoering te zetten. Het boek kent een logische indeling die loopt van duurzame businessmodellen naar investeren en financieren en via procesverbetering naar tenslotte sturen, rapporten en verantwoorden.
Het is degelijk geschreven en voorzien van heldere opdrachten die de studenten de verbinding laat maken tussen de leer- en oefenstof en de organisatie waar hij/zij werkt of studeert. Voeg daaraan nog een online leeromgeving toe en de HBO student moet op deze wijze in staat zijn de behandelde leerstof eigen te maken.
Wat ik minder goed aan dit boek vind is dat duurzaamheid vanuit complexiteit wordt verwoord. Zo schrijft van Houten dat duurzaamheid het wel allemaal veel complexer maakt en met ‘het' bedoelt hij, in willekeurige volgorde: businessmodellen, besluitvorming, rapportages, risicomanagement, kortom het gehele repertoire van ‘in control zijn' en verantwoording afleggen van een organisatie. Ik ben overigens van mening dat het niet zozeer complexer en nieuwer is dan wel dat je vanuit het duurzaamheidsperspectief meer integraal gaat denken in plaats van louter vanuit (gezond?) financieel perspectief. De vraag die ik daaraan toevoeg is: ‘waarom zouden bestaande methodieken en technieken niet meer volstaan'?
Ik zou eerder voor de insteek kiezen dat het huidige bestaande instrumentarium niet zozeer niet langer voldoet maar dat je kritisch moet bekijken hoe je dit, wellicht met enkele aanpassingen, bijvoorbeeld door het toevoegen van variabelen, lees perspectieven, kunt gebruiken. Wellicht helpt dit ook de HBO studenten om duurzaamheid niet als complex en ingewikkeld te zien maar als aan te leren integrale wijze van denken die in al hun, én ons, doen en laten doorklinkt en dus ook in de bedrijfsvoering terug te zien moet zijn. Van Houten geeft immers zelf een aantal voorbeelden, hoe je het bestaande COSO-model voor risicomanagement, met enkele aanvullingen prima kunt gebruiken als risicomanagement instrument.
Daarnaast is de keuze voor de verschillende modellen is niet altijd helder en is de relatie met duurzaamheid ook niet 1 op 1 te leggen. Ik noem als voorbeeld Lean en Six Sigma en Quick Response Manufacturing en Theory of Contraints, deze modellen worden ook gebruikt binnen organisaties waar duurzaamheid (nog) geen issue is.
Ik sluit af met een gedeelde mening namelijk dat duurzaamheid nieuwe perspectieven toevoegt aan het financieel economisch denken en zo tot duurzame bedrijfsvoering kan leiden.
En dan is de cirkel weer rond!
Over Christel Deckers
Christel Deckers is een onafhankelijk denker, expert op het gebied van governance, change management, innovatie en digitalisering. Zij is gepromoveerd aan de Business School of Economics in Nijmegen en doet onderzoek naar Bestuur en Toezicht in de zorg. Kernwoorden in haar werk zijn: We doen het samen, met plezier naar je werk en de juiste mens op de juiste plek.
