De weg terug

Gedurende meer dan tweeduizend jaar hebben Chinese
daoïsten zich teruggetrokken uit het dagelijks leven
om zich in stilte als kluizenaar te wijden aan geestelijke
rust, onthechting en eenvoud. Hun aandeel in de
geschiedenis lijkt marginaal, maar is dat allerminst.
Talrijke keizers deden een beroep op de ‘verheven
heren’ omdat uit hun teruggetrokken levenshouding
een sterk commentaar op het ambtelijk apparaat sprak
en zij door hun weigering een bestuurlijke rol op zich te
nemen boven de massa uitstaken.
Hun overtuiging dat wuwei (‘niet-ingrijpen’, zich
bevrijden van door van buiten opgedrongen motiveringen)
leidend dient te zijn in het leven inspireert nog
steeds. En de grote thema’s die hen bezighielden –
bijvoorbeeld: hoe bewaar ik mijn integriteit en autonomie
in een wereld die van elk individu totale inzetbaarheid
eist – hebben na al die eeuwen niets aan actualiteit
ingeboet.
Jan De Meyer duidt de levens van talrijke van deze
anachoreten en vertaalde klassieke teksten over hun
leven in afgelegen bergen en grotten, wat leidt tot diepzinnige
kennis van een fenomeen dat in een overvolle
wereld die iedere dag nieuwe prangende kwesties lijkt
op te werpen alleen maar relevanter wordt.