Waarom stellen nationale rechters prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de EU (HvJ)? Van wat voor antwoorden voorziet het HvJ deze vragen? En wat doet de verwijzende rechter met deze antwoorden? In dit boekje worden deze vragen in drie hoofdstukken onderzocht, waarbij telkens zaken vanuit dit perspectief worden geannoteerd. Het resultaat is een caleidoscopisch beeld van de interactie tussen de Europese rechters dat telkens andere patronen van interactie demonstreert.
Wat de motieven voor verwijzing betreft zien wij een scala aan verwijzende rechters langskomen: precieze rechters, pragmatische rechters, activistische rechters, erkenning zoekende rechters, dominante rechters en soevereine rechters. Ook het HvJ vertoont meer gezichten dan misschien werd verwacht. Naast het geven van bruikbare antwoorden kan het Hof ontwijkend, rigide, onvermurwbaar, slordig en te directief zijn. De reacties van de verwijzende rechters ten slotte, lopen uiteen van tevreden volgzaamheid, frustratie, ongeloof, tandenknarsende navolging en voortzetting van het gesprek door een nieuwe verwijzing, tot regelrechte rebellie.
Dit boekje is interessant voor iedere jurist die belangstelling heeft voor de rechtsontwikkeling in zijn of haar vak.
