Het is droevig gesteld met ons werkplezier. Uit een recente enquête van marktonderzoeksbureau Gallup onder 75.000 mensen in 27 landen blijkt dat nog maar 16 procent van de beroepsbevolking volledig gemotiveerd is. Dat komt niet alleen door de coronacrisis, al hebben de talloze lockdowns ons psychologisch welzijn weinig goed gedaan. De belangrijkste reden waarom vijf op de zes werknemers inmiddels een verhoogd risico op een burnout hebben is wat Gallup-onderzoeker en bedrijfsadviseur Marcus Buckingham in De Negen leugens van de werkvloer al aan de kaak stelde: het idee dat we moeten streven naar een balans tussen werk en privé. Daarmee suggereren we namelijk dat we in deze wereld blootstaan aan twee krachten - de stress van onze baan en vreugde van ons persoonlijke leven - en dat ons bestaan pas gezond is als we daar een evenwicht in weten te vinden. Terwijl balans per definitie statisch is, en het leven juist een kwestie is van beweging. Geluk is dan ook niet zozeer een afweging tussen werk en privé, alswel de som van wat ons uitput en wat ons energie geeft.
Spreadsheets
In zijn nieuwe boek Love + Work gaat Buckingham nog een stapje verder. Niet alleen het zoeken naar een work-life balance is een leugen, ook het idee dat een bevredigende carrière een kwestie is van het vinden van een roeping is misleidend. Weinig beroepsgroepen zijn immers zo vervuld van zingeving als de verpleging en het onderwijs, en juist daar blijken mensen massaal uit te vallen.
In plaats van te zoeken naar betekenis is het beter om vast te stellen welke aspecten van het werk ons oprecht plezier bezorgen, aldus Buckingham. Als we ons daarop concentreren creëren we namelijk de omstandigheden voor flow, een situatie waarin we helemaal opgaan in waar we mee bezig zijn en de tijd om ons heen lijkt te verdwijnen. De voorwaarden daarvoor zijn voor iedereen weer anders. Sommige mensen kunnen zich helemaal verliezen in het maken van spreadsheets, terwijl anderen juist energie krijgen van het overtuigen van een lastige klant.
Flow
Flow hoeft niet de hele werkdag te beslaan: als we ons lukt om twintig procent van onze uren in opperste concentratie door te brengen loopt volgens Buckingham het risico op een burnout al terug tot nagenoeg nul. Het goede nieuws is dat dat voor de meeste mensen betrekkelijk eenvoudig te bewerkstelligen is. 73 procent van de ondervraagden in het Gallup-onderzoek zegt de vrijheid te hebben om de leuke dingen van hun beroep als een rode draad in hun werkdagen te weven. De meeste mensen zitten met andere woorden niet vastgeroest in de verkeerde baan, maar doen gewoon te weinig om hun situatie te veranderen, aldus Buckingham.
Notoir
Mensen zijn notoir slecht in het interpreteren van cijfers. Zo weten we allemaal dat een miljard duizend keer meer is dan een miljoen, maar zullen weinig mensen beseffen dat een miljoen seconden een tijdsbestek van twaalf dagen beslaat, en een miljard seconden maar liefst 32 jaar. Volgens de Amerikaanse gedragsdeskundige en bestseller-auteur Chip Heath komt dit voor een deel omdat onze samenleving veel sneller is geëvolueerd dan ons brein. Zo is hogere wiskunde een relatief zo recente vinding dat veel culturen tot voor kort niet eens een apart woord voor cijfers van boven de vijf hadden: alles vanaf zes tot oneindig was simpelweg ‘veel’. Het strooien met cijfers is daarmee een uitermate geschikt middel om mensen op het verkeerde been te zetten. In de woorden van Mark Twain: er zijn leugens, verdomde leugens, en er zijn statistieken.
Getallen vertalen
In zijn nieuwe boek Alle getallen tellen pleit Heath er samen met data-wetenschapper Karla Starr voor om getallen te beschouwen als een vreemde taal die vertaald moet worden voor alledaags gebruik. Een manier om dat te doen is door middel van simpele vergelijkingen. In plaats van te verdwalen in reproductiegetallen, positieve testresultaten en ziekenhuisopnames kan de coronacrisis bijvoorbeeld ook worden gecommuniceerd door erop te wijzen dat het virus drie keer zo dodelijk is als de griep en net zo besmettelijk als mazelen. Veel landen hanteerden daarnaast hun eigen, unieke interpretatie van de anderhalve meter-regel: waar Nederlanders werd gevraagd om een winkelwagentje afstand te houden, was dat in Frankrijk twee stokbroden, in Canada een ijshockeystick, en in Nieuw-Zeeland vier koalaberen.
Een andere manier om data te vertalen is door cijfers te koppelen aan emotie, aldus de auteurs. Zo maakte de New York Times het drama van de coronacrisis inzichtelijk door bij de mijlpaal van honderdduizend doden niet alleen de namen en leeftijden van de slachtoffers op de voorpagina te plaatsen, maar er ook persoonlijke herinneringen aan toe te voegen. Want zoals Joseph Stalin ook al wist: één dode is een tragedie, een miljoen doden een statistiek.
Over Jeroen Ansink
Jeroen Ansink is journalist in New York. Hij schrijft en schreef onder meer voor HP/De Tijd, Elsevier Weekly Magazine en Fortune.com. Voor Managementboek schrijft hij interviews. Ansink voltooide een vrij doctoraal in de Letteren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en behaalde het certificaat Business Journalism aan de Wharton Business School aan de Universiteit van Pennsylvania.
