In de comments reageert Simon van der Veer (auteur van onder andere het bijzonder aardige managementsprookje We presteerden nog lang en gelukkig… en binnenkort een nieuw boek) terecht dat Schwarzenegger hier doel en middel door elkaar haalt. Als Rome je doel is, zijn er verschillende wegen die stad te bereiken. Als je per se een groot acteur wil worden, zijn er meer manieren dan alleen bodybuilding.
Nu is Schwarzenegger natuurlijk geen groot strateeg of zelfs maar een succesvol bedrijfsleider, en dat is maar goed ook. Het huidige tijdsgewricht, het maatschappelijk Umfeld, de bedrijfsarena, vraagt om permanente finetuning en aanpassing van je snode plannetjes. In feite is scrum niets anders dan een manier om permanent je plannen te toetsen op effect om vervolgens eventueel bij te sturen. Even een sprintje trekken, en dan achteromkijken wat de concurrentie doet, adem halen en de volgende sprin,t eruit persen. Enzovoort.
En ook agile, het moderne instrument dat organisaties weerbaar maakt tegen invloeden van buitenaf, is een manier om bedrijfsplannen uit een strak keurslijf te houden. Wendbaar zijn en vooral blijven om nooit schuin op de golven te belanden. Het lot van de MSC Zoë ligt een ieder nog vers in het geheugen. Rechttoe rechtaan koersen veel bedrijven aan op problemen, terwijl kleine wendingen het schip juist op de juiste koers houden.
De tijd van de Grote Strategie, het vastomlijnde doel oftewel plan A, mag dan wel voorbij zijn - het lineaire denken (vaak vervat in abstracte modellen) dat daarachter schuil gaat past simpelweg niet meer op de complexiteit van de dagelijkse realiteit - de essentie van strategie is dat allerminst. Strategie is tot op het bot uitgekleed wat je doet en hoe je dat doet. Strategie is een raamwerk dat rekening houdt met de unieke constellatie van een bedrijf en haar omgeving. Er zijn talloze manieren waarop een onderneming succesvol kan zijn. Doorslaggevend is niet zozeer dat je de beste bent, maar dat je je onderscheidt. En dat is een kwestie van kiezen. Constant.
Keuzes maken is dus het toverwoord. En keuzes, het woord zegt het al, zijn nooit eenmalig, elke keuze wordt bepaald door een kans, of omgekeerd een obstakel. Noem het een vorm van strategisch opportunisme.
Gek genoeg zijn we dus via een enorme omweg weer terug bij de PDCA routine (de kwaliteitscirkel uit de jaren ’50 van de vorige eeuw) van W. Edwards Deming: plan (Plan) je verbetering (of koerswijziging), voer (Do) de plannen uit, meet (Check) het resultaat, stuur bij (Act). Enzovoort.
Waarmee ook de managementcirkel weer mooi rond is. I love it when a plan comes together!, aldus Schwarzenegger’s collega en CEO Hannibal Smith van The A-Team.
Over Pierre Pieterse
Pierre Pieterse was tot februari 2022 hoofdredacteur van Managementboek Magazine.
