Eén hoofdrolspeler die de afgelopen vijf jaar tot een vorm van introspectie blijkt te zijn gekomen, is Alan Greenspan (The Age of Turbulance). De voormalig voorzitter van de Amerikaanse Centrale bank was een van de belangrijkste architecten van het klimaat waarin de kredietcrisis überhaupt kon plaatsvinden.
In zijn in oktober verschijnende boek The map and the territory vraagt Greenspan zichzelf af hoe de gebruikte economische modellen de financiële wereld zo op het verkeerde been hebben kunnen zetten en hoe economen in de toekomst tot betere voorspellingen kunnen komen.
Een van de belangrijkste oorzaken van de kredietcrisis was het onvoorwaardelijke geloof van mensen als Greenspan in de zegeningen van de vrije, niet-gereguleerde markt. Het is niet de eerste keer dat ideologisch denken aan de basis heeft gestaan van een economische ramp, stelt de Amerikaanse econoom Richard Grossman in het eveneens voor oktober geplande Wrong: Nine economic policy disasters and what we can learn from them.
De aan Wesleyan University verbonden Grossman kijkt hierbij naar negen economische crises van de afgelopen tweehonderd jaar, waaronder de Ierse hongersnood van de 19de eeuw, het verloren decennium van Japan in de jaren tachtig, de kredietcrisis en de eurocrisis. Zijn conclusie: economisch beleid moet voortvloeien uit kille analyse en harde cijfers, niet uit intellectuele doctrines.
Nu maar hopen dat de dogmatici onder de beleidsmakers voor dit advies openstaan.
Over Jeroen Ansink
Jeroen Ansink is journalist in New York. Hij schrijft en schreef onder meer voor HP/De Tijd, Elsevier Weekly Magazine en Fortune.com. Voor Managementboek schrijft hij interviews. Ansink voltooide een vrij doctoraal in de Letteren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en behaalde het certificaat Business Journalism aan de Wharton Business School aan de Universiteit van Pennsylvania.
