Hij beperkt zich daarbij niet tot het obligate antwoord dat de blowjob veiliger is dan neuken. Geduldig doet hij uit de doeken dat pijpen als seksuele daad inderdaad een prijs kan hebben. Hij koppelt het verschijnsel ook aan het aantal abortusmeldingen en de abortuswetten in de verschillende Amerikaanse staten. Seks is misschien geen gecalculeerde daad, concludeert Harford, maar jongeren zijn wel degelijk gevoelig voor de gevolgen die hun handelen kan hebben.
Typisch Engels ook, om een boek over de logica van ons gedrag te beginnen met seks. Maar toegegeven, Harford zorgt wel dat je bij de les bent.
Harford maakte naam met het boek De economische detective, waarin hij economie en psychologie samenbracht om de lezer wegwijs te maken in de logica van de economische realiteit om ons heen. Ook verwierf hij bekendheid met zijn rubriek ‘Dear Economist’ in de Financial Times, waarin hij als een wetenschappelijk onderlegde Mona lezersvragen beantwoordt. Met zijn lichte, ‘witty’ toon en inventieve voorbeelden doet hij denken aan populair-wetenschappelijke auteurs als Bill Bryson en Steven Levitt.
In Waarom we doen wat we doen kijkt hij ook buiten de slaapkamer. Hij legt op heldere wijze uit waarom je baas altijd te veel betaald krijgt (vooral om zijn directe ondergeschikten te motiveren), waarom het geen enkele zin heeft om te gaan stemmen en waarom racisme rationeel kan zijn. Denk niet dat hij racisme goed praat: Harford zet onderzoek, cijfers en gedrag op een rijtje en concludeert dat het volkomen rationeel kan zijn om bij de eerste schifting in een sollicitatieronde ‘zwart klinkende’ namen te negeren. Anoniem solliciteren, zoals onlangs door de gemeente Nijmegen na een proef weer afgeschaft, zou in theorie een positief effect moeten hebben.
In de ondertitel belooft Harford het gedrag van de mens en zijn motieven te ontleden, maar stiekem doet hij meer: hij toont aan dat de economie, vaak weggezet als een pseudowetenschap, meer te bieden heeft dan veel mensen denken en dat er in veel gevallen toch een verklaring bestaat voor gedrag dat in eerste instantie irrationeel lijkt.
Uitgeverij Business Contact vergelijkt hem op de achterflap van de onlangs verschenen vertaling ook met Jeremy Clarkson, de presentator van Top Gear. Harford, die voor een bliksembezoek in Amsterdam was, wist niet zo goed of hij daar blij mee moest zijn. Laten we het net als het vrolijk stemmende omslag toeschrijven aan een poging van de uitgeverij om hem ook bij een ander publiek te introduceren. Want dat verdient hij zeker.
Over Hans van der Klis
Hans van der Klis is freelance journalist. Hij schrijft regelmatig artikelen voor Managementboek.
