Aan de ene kant is 'Krijgskunde en ondernemingsstrategie' een managementboek als ieder ander. Het boek gaat primair over strategie en gaat in op onderwerpen als strategiebepaling, strategische planning, marketing, management en leiderschap.
Aan de andere kant is het een uniek boek, door uit te gaan van de krijgskunde. Door die bril wordt de commerciële organisatie als een militaire onderneming beschouwd. Hierdoor krijgt het verhaal een scherp randje, niet in de laatste plaats omdat het gebruikte militaire jargon veel meer actie veronderstelt dan de gebruikelijke managementtermen. De concurrent wordt een vijand, marktacties worden aanvallen, beleidskeuzes worden offensief of defensief, etcetera.
De kern van het boek is dat op basis van een aantal militaire klassiekers (Sun Tsu, Jomini en Von Clausewitz) het hele strategievraagstuk in een organisatie bekeken wordt. Dit levert zeer interessante inzichten op als het gaat om leiderschap en moraal, maar ook over de inrichting van processen en de organisatie op zich. Wat het boek bewijst, is dat veel militaire inzichten met betrekking tot strategie vrijwel één op één toepasbaar zijn in commerciële organisaties.
De absolute kracht van het boek is daarbij dat vrijwel alle ideeën en concepten op nagenoeg elk organisatieniveau bruikbaar zijn. De kerngedachte over wat strategie is, of zou moeten zijn, is zowel op operationeel als bestuurlijk niveau relevant. Ik verbaas me er over hoe feitelijk één zin zo'n heldere maatstaf kan zijn voor het meten van de kwaliteit van een strategie.
Persoonlijk vond ik de militaire metafoor niet alleen inhoudelijk krachtig, ik heb deze ook als een geweldige leeshulp ervaren. Veel managementliteratuur vind ik weinig pakkend en langdradig. Dat had ik ook van dit boek gevonden, zij het niet dat ik elke keer weer geprikkeld werd om verder te lezen doordat er op de komende bladzijden altijd wel weer een voorbeeld van een groot strateeg, of (commerciële) veldslag te vinden was.
Over Mark Hooftman
Mark Hooftman is politicoloog en adviseur. Hij heeft zich tijdens zijn studie politicologie verdiept in de filosofie, in zijn vrije tijd is hij actief in de politiek en in zijn opdrachten houdt hij zich bezig met het openbaar bestuur.
