Ik ging weg bij Microsoft om de wereld te verbeteren

'Ik ging weg bij Microsoft om de wereld te verbeteren' beschrijft het proces van het ontstaan van een droom tot de verwezenlijking ervan. Het boek begint met de beschrijving van een toestand die heel herkenbaar is voor het werken bij een commerciële organisatie. Hard werken, resultaatgericht zijn en te weinig tijd nemen voor andere zaken die niet direct aan werk gerelateerd zijn. John Wood zet zich niet af tegen deze situatie, maar heeft het gebruikt als een springplank om uiteindelijk zijn droom te verwezenlijken. De financiële middelen die hij met dat harde werken heeft vergaard, zet hij uiteindelijk in om zich een aantal jaren vrij te maken om zijn droom, en die van anderen, te gaan realiseren. Tijdens een vakantie in Nepal wordt hij gegrepen door de armoede van de bevolking. Hij raakt ervan overtuigd dat door scholing de bevolking meer kansen zal hebben op een betere toekomst. Wat begint met een e-mail tot het verzamelen van boeken eindigt in een totale verzending van 1,2 miljoen boeken die in 3.600 nieuwe bibliotheken staan. Tevens worden er ongeveer 300 scholen gebouwd.

Na Nepal worden al snel landen als Vietnam, Cambodja en Sri Lanka aangedaan. Wood beschrijft op verhalende wijze hoe zijn managementvaardigheden en marketingkennis een tweede natuur geworden zijn. Zijn nieuwe organisatie, met de passende naam 'Room to Read', schiet als een paddestoel uit de grond. Door de betreffende bevolking medefinancier te maken, onder andere door het leveren van arbeid, wordt de nieuwe school of bibliotheek ook een bezit van bevolking. Over zaken als onderhoud hoef je dan geen zorgen meer te maken. De bevolking neemt dat zonder meer op zich, het is immers hun school die ze zelf gebouwd hebben. Volgens mij noemen we dat in managementtaal 'draagvlak creëren'. De communicatie met de donateurs is resultaat- en klantgericht. Op ieder bericht wat de organisatie 'Room to Read' verstuurt, wordt in de laatste zin het resultaat tot dan toe vermeld: zo veel scholen gebouwd, zo veel boeken verstuurd, enzovoort. Deze 'resultaten' worden continu geactualiseerd. Tevens vermelden ze telkens dat 90 procent van de inkomsten besteed wordt aan projecten en slechts 10 procent aan overhead. Hier kan menig organisatie nog iets van leren. In het begin maakt de auteur zich zorgen over wat hij in de toekomst zal moeten antwoorden als hem gevraagd wordt wat hij voor werk doet. Het versturen van boeken naar Nepal klinkt hem dan niet als interessant genoeg in de oren. Gelukkig is hij daar snel overheen gestapt. Hij toont verder aan dat het opzetten en laten functioneren van een non-profit organisatie niet veel verschilt met het opzetten van een profit organisatie. Om succesvol te zijn, heb je bij beide type organisaties mensen met passie nodig, een duidelijk doel voor ogen, lef om keuzes te maken, en ten slotte meetbare resultaten die je op een begrijpelijke wijze kunt communiceren. 'Ik ging weg bij Microsoft om de wereld te verbeteren' van John Wood is dan ook aanbevelenswaardig voor iedereen die werkzaam is in zowel profit als non-profit organisaties. De auteur heeft mijns inziens aangetoond dat er weinig verschil is tussen beide type organisaties