In het boek wordt geen gebruik gemaakt van managementjargon, en dat komt de leesbaarheid zeker ten goede. Maar om het idee van de celdeling toe te lichten, zal ik toch wel wat jargon moeten gebruiken. BSO was een holdingorganisatie met daaronder de cellen, zelfstandige profitcenters. De holding had een aantal taken: bewaken dat elke cel de missie van BSO diende, opleggen van financiële software voor de geconsolideerde boekhouding, bepalen van de winstmarges die elke cel moest opleveren, en afdwingen van het gebruik van huisstijl (zowel extern in advertenties als intern door middel van interieur). De celdirecteur kreeg binnen de bovenstaande regels de ruimte om zijn 'bedrijfje' te runnen, personeel aan te nemen, opdrachten binnen te halen, leaseauto's aan te schaffen, teamuitjes te organiseren, enzovoort. Als de cel meer dan 65 medewerkers kende, moest er een celdeling plaatsvinden. Uit eigen gelederen werd een nieuwe directeur benoemd, en zo gingen twee cellen verder ieder met ongeveer 30 man personeel. Volgens Wintzen werkt dit model omdat het verantwoordelijkheid geeft aan mensen. Verder kent de organisatie geen stafafdelingen, want de cellen organiseren hun bedrijfsvoering zelf. Dus geen vertakte organisatiestructuur conform Mintzberg. De nadelen van de structuur worden nauwelijks besproken. Er wordt alleen kort toegelicht dat het risico bestaat dat er strijd ontstaat om een klant, maar door het gedetailleerd (geografisch) afbakenen van de grenzen van een cel zou dit probleem verholpen zijn. 'Eckart's Notes' is een leuk boek, leest prettig en inspireert door de positieve toonzetting. Wintzen geeft zelf in het boek al aan dat de celdeling niet in elke organisatie toepasbaar is, een waarneming die ik volledig onderschrijf. Verder is opvallend dat in het boek enkele malen wordt gerefereerd aan de overname door Philips (meestal in negatieve zin omdat die organisatie wél stafafdelingen kent en werkt met procedures). Maar op dat punt volgt geen kritische zelfreflectie van Wintzen. Hij had toch van tevoren kunnen bedenken dat de cultuur en structuur van BSO zouden botsen met de bureaucratische organisatie van Philips. Waarom dan toch die overname laten plaatsvinden? Met de zomervakantie voor de deur is 'Eckart's Notes' zeker een aanrader. Laat u verrassen door de vormgeving en inhoud, en het boek zal zeker prikkelen en inspireren. Waarbij u de 'egodocumenttrekjes' en herhalingen in het boek voor lief zult nemen
Recensie
Eckart's Notes
Als het boek 'Eckart's Notes' wordt uitgepakt, zie je direct dat het geen conventioneel managementboek is! Het is uitgegeven in de vorm van een Moleskine notitieboekje, een originele keuze. Ook de vormgeving - inclusief voorgedrukte wijnvlekken en ingetekende nietjes - is bijzonder, alhoewel het mijns inziens niet veel toevoegt. Wintzen is oprichter van BSO, een succesvol IT-bedrijf, overgenomen door Philips en via Origin nu onderdeel van Atos Origin. In dit boek geeft Wintzen aan hoe het bedrijf is opgericht, ingericht en groot geworden. Hij beschrijft hoe de organisatie door celdeling snel kon groeien in een snel groeiende markt.
Remko van der Honing
|
29 juni 2007
