Waarom iedereen luistert als je over seks praat

Het boek legt uit dat praten over seks en praten over je bedrijf, dienst of product volgens dezelfde principes werken. Wanneer je over seks praat, luistert iedereen zonder dat je er moeite voor hoeft te doen. Als het om seks gaat, staat er namelijk iets op het spel: mensen zijn nieuwsgierig, hebben eigenbelang of worstelen met twijfels en onzekerheden. Lukt het mij om over mezelf en mijn werk te praten alsof ik over seks praat? Kiki Verbeek overtuigt mij van het feit dat dit me zou moeten lukken, op één voorwaarde: als ik doe waar ik het beste in ben en alleen als dat ook is wat ik het allerliefste doe. Nee zeggen wordt dus het credo, in plaats van overal maar ja op zeggen vanuit de onrust dat ik iets zou kunnen missen. Nee zeggen op dingen waarvan ik in ieder geval weet dat ik ze niet wil. Maar ook nee zeggen tegen de dingen die ik wel leuk vind, maar die me afleiden van mijn focus. Kan ik dit, nu ik nog pas net op de arbeidsmarkt te vinden ben? Kan ik de snoepjeswinkel die de arbeidsmarkt soms nog is, uitstappen en oversteken naar een zaakje waar ze maar één – maar wel een heel mooi – product verkopen? Het boek geeft een quote waar ik bij het stellen van die vraag vaak tegenaan loop: ‘Ik ben bang dat mijn leven saai wordt als ik me maar op één ding richt!’ Dat herken ik. Ik ben 25, ik wil toch niet mijn hele leven hetzelfde blijven doen? Onzin, zegt Kiki Verbeek. Het is allemaal niet zo benauwend. Namelijk: focus verruimt en kiezen verrijkt. De uitspraak prikkelt in zijn tegenstrijdigheid, maar tegelijkertijd weet ik dat het waar is. Een eerdere training Personal Branding had dezelfde boodschap: wanneer je jezelf breed profileert vindt niemand je, maar wanneer je kiest zullen mensen je ook vinden voor zaken die in het verlengde van je focus liggen. Kies ik ervoor om mijn capaciteiten in één sector ten toon te spreiden, dan zal men begrijpen dat ik dezelfde prestaties ook kan leveren in andere sectoren. Richting het einde van mijn traineeship komt ook die beruchte droombaan om de hoek kijken. Misschien is het iets van onze generatie, maar tegenwoordig lijkt het buitengewoon logisch dat je die rond je 27e toch wel echt gevonden hebt. Zingeving en geluk in het werk is immers belangrijker geworden dan status, geld en dienstverband. Ook hierover word ik streng toegesproken. Ik word erop gewezen dat ik me niet zou moeten laten voorttrekken door een wensbeeld in de verte, maar op zoek moet naar datgene wat mij van achteren vooruit duwt. Wat zijn mijn redenen tot bewegen? Een droombaan is immers een statisch einddoel, dat waarschijnlijk weer verandert zodra het bereikt is. Tegen de tijd dat ik het boek uit heb voel ik me gesterkt in het idee dat ik mijn zoektocht niet moet richten op wat er buiten te vinden is, maar naar het motortje wat mij draaiende houdt. En dan heb ik een heel groot deel van het boek, over het uitstralen van een superaantrekkelijke bedrijfsboodschap, nog niet eens hier behandeld. Dat hoofdstuk sla ik opnieuw open zodra ik mijn focus heb gevonden.