Dirk Scheringa, autobiografie

Dirk Scheringa is wellicht de bekendste bankier die Nederland heeft voorgebracht. En dan ook nog een die onderaan de ladder begonnen is. Iemand die zijn zekerheid als politieagent vaarwel heeft gezegd, zijn mouwen heeft opgestroopt en samen met zijn vrouw een waar imperium opbouwde. Nadat Scheringa 'gestruikeld' is blijken veel mensen te denken dat Scheringa de 'foute bankier' van Nederland is. Maar is deze mening terecht? Weten ze wel waarover ze praten? Is hun mening gegrond op waarheden, of praten ze maar wat graag mee? Het is immers heerlijk om een zondebok te hebben. Dirk Scheringa is al deze meningen kennelijk meer dan zat. Na het verschijnen van veel – vooral negatieve – publicaties en boeken, is hij samen met Jeroen Mei in de pen gekropen om zijn autobiografie te schrijven. Uit het dagboek van Scheringa blijkt dat hij de ziekte van Ménière heeft. Een evenwichtsstoornis. Dit roept alleen nog maar meer respect op hoe deze man de mallemolen van DNB overleefd heeft en tot het eind rechtop is blijven staan. Wellicht is hij de laatste dagen voor het instorten van 'zijn' bedrijf met lood in de schoenen naar de DNB onderhandelingen gegaan, om zijn bedrijf te redden. En is dat de reden die het overeind blijven staan verklaart? Of is Scheringa inderdaad de nuchtere man die hij beschrijft te zijn? Het moet gezegd: al na het lezen van de eerste pagina's uit zijn dagboek ontstaat sympathie en respect voor deze ondernemer. Deze autobiografie begint met een korte proloog: 'Vier weken na de val' om vervolgens over te gaan in het eerste hoofdstuk: 'Acht maanden voor de val'. Het wordt de lezer al snel duidelijk dat Scheringa niet in zijn eigen mes is gevallen, maar dat men hem heeft laten vallen. Erger nog, ondanks dat Scheringa zeer goed kan luisteren, heeft menig 'collega' hem in de nacht van 4 op 5 oktober 2009 een (extra) oor aangenaaid. Wie vooraan klaar stond met naald en garen, kunt u lezen in deze autobiografie. Aan het eind van het eerste hoofdstuk komt Scheringa na de uiteindelijke val van DSB thuis en zegt tegen zijn steun en toeverlaat: 'Baukje, ik kom terug'. 'We hebben elkaar nog en ik ga een nieuwe business opstarten'. Uit deze autobiografie zult u opmaken dat dit geen loze woorden zijn. Scheringa is een vechter. Wat hij voor ogen heeft bereikt hij. Ik ben zeer benieuwd wat de toekomst brengt. Terwijl Dirk deze woorden uitspreekt tegen zijn vrouw ziet hij de afgelopen jaren als een film aan zich voorbij trekken. Vervolgens gaat het boek over in het tweede hoofdstuk. Hierin gaan de auteurs terug in de tijd. Zeer tot de verbeelding sprekend beschrijven zij het leven van Scheringa van zijn eerste levensjaren tot zelfs de periode na de roemruchte val van DSB in 2009. De auteurs schuwen namelijk niet om ook de maanden na de val gedetailleerd te beschrijven. Wat er in die periode in Scheringa's hoofd en leven plaatsvond kunt u ook uitgebreid lezen. Het dagboek wordt afgewisseld met zeer persoonlijke anekdotes, liefdesbrieven aan zijn Baukje en foto's. De auteurs zijn er mede door de gekozen dagboekvorm van schrijven zeer in geslaagd de aandacht van de lezer vast te houden. Het boek leest ondanks de triestheid van de uitkomst lekker weg. U kunt het ondanks dat u de afloop kent eenvoudig niet wegleggen. Ook u zult gefascineerd lezen wat Scheringa tot de ondernemer heeft gemaakt die hij geworden is, evenals hoe het zo ver heeft kunnen komen. Scheringa en Mei leveren een boek af dat in uw boekenkast niet mag ontbreken. De autobiografie: 'Dirk Scheringa' houdt u vanaf de eerste pagina in de greep. In tegenstelling tot Scheringa bent u dus wel oprecht van te voren gewaarschuwd door een collega.