De vriendelijke beul

Interim-management is een fenomeen dat in de afgelopen decennia in organisaties een hoge vlucht heeft genomen. Een interim-manager moet als regel bepaalde doelen bereiken. Niet altijd leuke doelen voor organisatiemedewerkers terwijl ze wél met respect voor die medewerkers, moeten worden bereikt. Dat verklaart ook de titel van het boek van Luc Timmers dat hij op basis van zijn ervaring als interim-manager heeft geschreven. Timmers laat zich in 'De vriendelijke beul' inspireren door het beroep van de beul die vakkundig een einde maakt aan het leven van personen die tot de dood zijn veroordeeld. Daarmee grijpt hij terug op het oude beeld van de interim-manager die vonnissen in organisaties voltrekt die door anderen zijn geveld. In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, zet hij een beeld neer van de interim-manager die bepaald geen vriendelijke beul is, maar van een zakkenvullende opportunist. Het boek is rijkelijk voorzien van illustraties die het beroep van de beul 'luister bij zetten'. Daarnaast zijn een groot aantal schema's opgenomen waarvan de meeste nogal onduidelijk overkomen. Het boek is verdeeld in twee delen. In het eerste deel worden de theorie en de praktijk van interim-management behandeld. Op zich is dit een aardige aanpak, maar de theoretische onderbouwingen zijn zeer beperkt en in een aantal gevallen nogal kort door de bocht. Zo wordt aangegeven dat het doel van het bestrijden van een crisis in een organisatie is om terug te keren naar de situatie van voor de crisis. Maar crises zijn juist ook overgangsmomenten naar de volgende fase in de ontwikkeling van organisaties. Dus een terugkeer naar de oude situatie is, in dat kader, juist onwenselijk. In het tweede deel geeft de auteur vanuit zijn praktijk als interim-manager een aantal observaties. Ook uit dit deel blijkt dat hij bepaald geen hoge dunk heeft van organisaties, opdrachtgevers van interim-managers en de tussen vraag en aanbod van interim-managementdiensten bemiddelende bureaus. Ook wordt een groot aantal open deuren ingeschopt zoals: je moet steeds alert zijn op wat er in de wereld rondom gebeurt! In dit deel wordt het concept van coïncidentiemanagement geïntroduceerd, wat zoveel betekent dat je gebruik moet maken van het toeval! De auteur geeft in de reflectie op het boek aan dat het een ietwat cynische beschouwing is op het managementvak en de interim-managementprofessie in het bijzonder. Timmers verbindt deze vaststelling met zijn eigen praktijk en voorgeschiedenis. Daarmee kan het geschetste beeld niet representatief worden geacht voor de praktijk van interim-management, de grote groep interim-managers en opdrachtgevers. Voor degenen die een studie maken van het fenomeen interim-management levert het boek een interessante kijk op als tegenpool van hoe interim-management tegenwoordig veelal in organisaties wordt ingezet.