Gedreven, ambitieuze personen. Op zoek naar succes. Focus op targets en bonussen. Harde werkers. Oog voor commercie. Netwerkers. Ik doe iets voor jou, dan doe jij iets voor mij. Gericht op een deal met een hoge marge of toch op zijn minst op een win-winsituatie. U kent deze types wel en misschien bent u er wel zelf een. Bob Burg en John David Mann noemt dit type de 'Go-getter'. Het boek 'The Go-Giver' van Burg en Mann gaat over zo'n go-getter. Hoofdpersoon Joe dreigt zijn kwartaaltarget niet te halen en vraagt via de éminence grise van zijn bureau om toegang tot een 'kruiwagen' die ervoor kan zorgen dat hij een grote deal toch nog binnen krijgt. Maar eenmaal in contact met hem, nodigt deze 'kruiwagen' Joe uit om in vijf dagen, vijf personen te ontmoeten die hem vijf principes, vijf wetten voor succes, zullen onthullen. Wetten die werkelijke waarde toevoegen, over authenticiteit, over onvoorwaardelijke durven geven, over kunnen ontvangen. Wetten die wanneer je ze consequent en overtuigend toepast, zullen leiden tot groot succes. Wat zich in deze context nog het beste laat vertalen naar 'geluk' - zowel in werk als privé. U realiseert zich ondertussen dat 'The Go-Giver' geen alledaags managementboek is. Het is een parabel. Een vlot geschreven boekje over vijf dagen uit het leven van Joe. Een boek dat daarmee past in het rijtje 'Wie heeft mijn kaas gepikt?' van Johnson en Blanchard of Kotters populaire 'Onze ijsberg smelt!'. John Kotter vertelde vorig jaar tijdens zijn lezing op Nijenrode dat hij voor de vorm van een fabel gekozen had, omdat hij ervan overtuigd was dat mensen zijn meer traditionele managementboeken wel kochten, maar niet meer lazen. Maar belangrijker nog; hij vond dat mensen niet emotioneel geraakt worden door een traditioneel boek, maar wel door een verhaal. En geraakt worden is nodig voor persoonlijke verandering. Of iemand geraakt wordt door 'The Go-Giver', hangt sterk af van de persoon. Goed voorstelbaar dat iemand het een te spiritueel, onrealistisch boek vindt met een overhaast einde. Voor anderen zullen de doodlopende paden die de hoofdpersoon bewandelt, schokkend herkenbaar zijn. De wijze lessen die Joe opdoet zijn niet revolutionair, ze liggen zelfs voor de hand. Maar de lezer zal zich waarschijnlijk pijnlijk realiseren hoe weinig hij ze zelf toepast. Door de wijze waarop de lessen worden beschreven, de praktische toepasbaarheid en vooral ook manier waarop ze in onderlinge samenhang worden gebracht, geeft de 'The Go-Giver' toch een krachtige boodschap. Eén om over na te denken, maar vooral gewoon uit te voeren. Om die boodschap echt binnen te laten komen, is mijn tip: lees het boek niet in één avond uit maar volg het ritme van de hoofdpersoon. Lees elke dag één deel. Begin op zondagavond en pas net als de hoofdpersoon de geleerde lessen direct toe in de praktijk. Deze recensie is geschreven op basis van het Engelstalige origineel.
Over Hugo-Jan Ruts
Hugo-Jan Ruts is initiatiefnemer en 'editor-in-chief' van het kennisplatform ZiPconomy, een onafhankelijke kennisplatform en community met als doel eigenzinnige meningen over de flexibilisering van organisaties & de markt voor interim professionals bij elkaar te brengen. Online & offline. Daarnaast adviseert Ruts organisaties over ontwikkelingen in die ZiP-economie en geeft hij trainingen en lezingen over de flexibilisering van organisaties en de arbeidsmarkt, en de consequenties daarvan voor zowel organisaties als interim professionals.
