Ik trap een open deur in als ik beweer dat 'sociale netwerken helemaal hot zijn'. Zoals te verwachten viel, is er een stroom aan boeken op gang gekomen over het fenomeen social media. Wij kennen allemaal sociale netwerksites als Facebook, Hyves en LinkedIn. En dat is misschien meteen het probleem bij al die publiciteit. Uit onderzoek van Multiscope blijkt dat de naamsbekendheid van sociale netwerksites relatief hoog is, maar het gebruik van al die podia daartegen schril afsteekt.
Uit hetzelfde onderzoek bleek dat Nederlanders per maand gemiddeld 7 uur besteden aan sociale media. Daarbij zijn Hyves en Youtube absoluut favoriet. En ook Twitter houdt zich prima staande in al dit geweld: 76% Van de Nederlandse bevolking kent dit platvorm. Maar het gebruik van Twitter valt nog tegen: slechts 9% is actief bezig met microbloggen. Wellicht vormen de boekjes Zakelijk twitteren voor beginners van Carlijn Postma en Twitteren met resultaat van Dick Raman een stimulans voor sommigen om er werk van te maken.
Het boekje van Carlijn Postma is prettig en zonder pretenties geschreven, precies zoals je van een dergelijk boekje mag verwachten. Ze bespreekt kort en bondig de werking van Twitter, de belangrijkste ‘do's & dont’s’, en ze doet uit de doeken hoe je zakelijk met dit medium omgaat. Ook geeft ze voldoende (gelukkig niet te veel dus) verwijzingen naar andere websites. Erg plezierig om een leidraad te hebben waarmee je je verder in het onderwerp kunt verdiepen. De auteur attendeert de lezer handig op het fenomeen van de zogenaamde ‘hashtag’, ofwel het ‘kardinaalsteken’. Met een hashtag markeer je een woord als trefwoord (#trefwoord). Ze heeft zelf een website aan het boek gekoppeld met allerhande tips en adviezen. Dus adviseert ze medetwitteraars om bij elke Tweet over haar boek #twitwit te plaatsen. Zelf ben ik er laat achtergekomen dat dit een prima manier is om te ontdekken of mensen over je schrijven en wat ze schrijven. En natuurlijk ook om zelf op te vallen. Via de handige zoekfunctie van Twitter kom je op deze manier dergelijke Tweets op het spoor. Een kritische noot: tegen het einde van het boekje lijkt het een beetje of de auteur haast heeft gehad. Ik had bijvoorbeeld graag iets meer uitleg gehad over plaatjes aan je Tweets toevoegen, lijsten, en andere Twittertools/hulpprogramma's.
Dan het boek ‘Twitteren met resultaat’ van Dick Raman. Ook dit boek bevat talloze praktische nuttige tips en adviezen. Ik heb er zeker het een en ander van geleerd. Het boek bevat ook een lijst met ‘Twitspeak’, het speciale jargon dat Twitteraars gebruiken. Raman gebruikt, en dit is een ruwe schatting, ruim vier maal zoveel woorden om over hetzelfde te schrijven als Carlijn Postma. Op zijn minst opmerkelijk voor een boek over twitteren! Begint Postma al heel snel met uit te leggen hoe je een start maakt met Twitter, bij Raman vind ik deze uitleg pas ergens halverwege zijn boek. Eerst moest ik me door een bijna eindeloze rij argumenten ‘waarom Twitter zo interessant is’ worstelen.
Je verwacht in een boek van bijna 300 pagina's een complete uitleg te vinden. Dat valt tegen. Het boek is weinig concreet. De uitleg over bijvoorbeeld het maken van een eigen achtergrond, waarmee je jezelf uniek maakt, valt tegen. De uitleg steekt niet logisch in elkaar. Dus weet ik nog steeds niet hoe het moet. En zo heb ik wel meer kritiek.
Mijn grootste bezwaar tegen dit boek is het slotakkoord. Aan het einde van zijn boek maakt de auteur namelijk ongegeneerd reclame voor zijn eigen Twitterhulpprogramma dat de naam Tweeteronix draagt. Ik vroeg me eerder in het boek al af waarom de auteur zo zorgvuldig de uitleg vermeed over andere hulpprogramma's zoals SocialOomph of Tweetdeck. De aap kwam dus laat uit de mouw. Met Raman’s Tweeteronix kun je Twitter in hoge mate automatiseren, zoals het publiceren van quotes aan de hand van een database. Of de programmatuur zelf nieuwtjes laten oppikken en dan publiceren. Of het beheer van je followers overlaten aan de computer. De auteur goochelt met aantallen volgers dat het een lieve lust is. Tweehonderd er in, en als ze niet aan de eisen voldoen er net zo hard weer uit. Prima voor luie donders. Maar een gruwel voor mensen die er serieus werk van willen maken! Vooral natuurlijk omdat dit idee indruist tegen alles wat sociaal netwerken zo interessant maakt: het persoonlijke contact tussen mensen via de digitale snelweg. Kortom: ben je op zoek naar een korte en bondige uitleg? Dan moet je bij Carlijn Postma zijn. Mensen die van breedsprakigheid houden kunnen terecht bij Dirk Raman.