De stad Rotterdam staat mede hierdoor in de top-10 lijstjes van interessante wereldsteden. Het plafond werd gemaakt door Aldowa bv, sinds 2007 het bedrijf waarvan Allard Droste de eigenaar is. De schrijver, die zich laat inspireren door de succesvolle Braziliaanse ondernemer Ricardo Semler, kent dus niet alleen de theorie, maar ook de praktijk. Voor mij een geweldige meerwaarde van dit boek. Een boek bedoeld voor ondernemers, managers en misschien zelfs voor alle medewerkers van zowel grote als kleine bedrijven.
Semco in de polder van Allard Droste is geschreven om managers te inspireren om ongemotiveerde medewerkers weer gemotiveerd te krijgen. Want al die medewerkers, met vaak jarenlage ervaring, zijn een gratis bron van verbeterpotentieel. Stel je teamleden één simpele vraag: ‘ Wat zou jij doen als het jouw bedrijf was?’ Geleid in de juiste setting, krijg je, volgens Allard Droste, een stortvloed aan suggesties. Ik hoor het ze al zeggen: ‘Ja, als het mijn bedrijf zou zijn, dan wist ik het wel. Dan zou ik zus of o doen.’ Drie stappen zijn nodig om van je medewerkers medeondernemers te maken.
Stap1) Het geven van vertrouwen. Vertrouwen ligt aan de basis van het verantwoordelijk maken en houden van de medewerkers. Zonder vertrouwen verandert er weinig.
Stap2) Het geven van verantwoordelijkheid. Medewerkers krijgen de verantwoordelijkheid om te gaan uitvoeren wat ze zelf hebben bedacht. Mensen die moeten uitvoeren wat ze zelf bedenken, in plaats van iets moeten uitvoeren wat e manager heeft bedacht, zijn over het algemeen meer betrokken en beter gemotiveerd.
Stap 3) Kom weg uit de inhoud. Deze laatste stap gaat erom dat managers zich minder met de inhoud en de uitvoering moeten bemoeien. Zij moeten meer gaan sturen of coachen. Meer gaan faciliteren.
Maar ja, u weet dat als manager maar al te goed, je hebt soms te maken met ‘specifieke’ medewerkers: de klagers. Ze zeuren altijd en over alles. Zelfs als alles goed loopt, weten zij nog iets te vinden wat in hun optiek niet deugt. Het ligt altijd aan de ander of aan de omstandigheden. Nooit aan de klagers zelf. Ze zijn als eerste weg als er iets moet gebeuren. Denken vaak in problemen en niet in oplossingen. Op deze groep is de 80-20-regel van toepassing. Managers besteden vaak onbewust zo’n 80% van hun tijd aan de relatief kleine groep klagers. Allard Droste heeft de oplossing: draai je tijdverdeling als manager radicaal om. Besteed nog hooguit 20% van je tijd aan de klagers. Dat levert meer aandacht op voor je toppers en bespaart de manager een hoop negatieve energie. Ga de werkvloer op: één ochtend rondlopen en meedoen, levert meer op dan veertig pagina’s lezen. Check je banksaldo. Draai een uur mee met de productie. Loop mee met een servicemedewerker. Praat met medewerkers. Kijk of er gewerkt wordt, of apparaten stilstaan, of er veel afkeur ligt, of er chaos is of rust. Help een uur met het maken van offertes. Bel zelf een klant en spreek met de verkoop. Als je dit met oprechte intenties doet en je laat leiden door je eigen waarnemingen, zal je na één rondgang goed weten wat de financiële situatie is. Je zult meer weten van je medewerkerstevredenheid, de hoeveelheid werk, de efficiency van je processen, de workload en bijvoorbeeld de tevredenheid van de klanten. Eén klagende klant is duidelijker dan een hele enquête naar klanttevredenheid. En vraag dus niet om de klachtenafhandeling uit te besteden aan derden, zogenaamde callcenters. Ja, dat bestaat! Belachelijk in de ogen van Allard Droste. Met je medewerkers praten over de gang van zaken is tien keer effectiever dan één onderzoek naar de tevredenheid onder de medewerkers.
Er staat een prachtig exemplarisch verhaal in dit boek over een Droomproject ICC, het Internationaal Crime Court. Een miljoenenorder, die ‘’eenmaal binnen, leidde tot de nodige paniek: kunnen we dit wel aan? De oplossing werd gevonden door het in handen te geven van Raymond, de lasser met 35 jaar ervaring en in die van Michael, twee jaar ervaring als zetter. Meer schrijf ik er hier niet over, dit moet u zelf maar lezen. Maar het is een schitterend verhaal.
En dan nog deze om te onthouden: Most things which are urgent are not important and most things that are important are not urgent.
Semco in de polder is een zeer lezenswaardig boek. Inspirerend. En leuk, met dank aan de cartoons van Fukke & Sukke. Is er dan geen kritiek te geven? Jawel, maar dat doen we dit keer lekker niet. Denk positief. Het kan eenvoudig!
Arie Buvens heeft sinds 2003 zijn eigen adviespraktijk: Interim adviespraktijk Buvens Bv. Na een carrière in de vakbeweging was hij twintig jaar werkzaam in directionele en bestuurlijke functies in de (geestelijke) gezondheidszorg.
