Zodra een organisatie ervoor kiest om sneller in te spelen op veranderende omstandigheden heeft dat gevolgen voor de hele groep mensen die binnen die organisatie werken. In dit boek wordt de groep mensen die met het menselijk kapitaal werken (Human Resource Management) onder de loep genomen. De schrijvers noemen dit Agile HR.
In de jaren 90 ontstond in de software-industire een beweging voor een nieuwe manier van organiseren. Uit de inzichten die daar uit voortvloeiden kwam een nieuwe aanpak voor projecten: Scrum. Bij Scrum spring je flexibel in op veranderende omstandigheden. Agile principes vormen de basis in Scrum werken. Er zijn wat centrale uitgangspunten. Voor Agile HR is ook zo’n lijstje gemaakt. Deze gaan over samenwerkende netwerken boven hierarchische structuren; transparantie boven geheimhouding; inspireren en betrekken boven beheren en behouden; intrinsieke motivatie boven extrinsieke beloning en ambitie boven verplichtingen. Er zijn vier delen in het boek beschreven: HR als aanjager van de verandering; HR als wendbare afdeling; HR in een organisatie met wendbare teams en toolkit voor Agile HR.
Er is geen blauwdruk voor Agile HR, omdat iedere organisatie weer anders is. In het eerste hoofdstuk wordt gekeken naar de verschillende rollen die er binnen Agile HR zouden kunnen ontstaan. Je treft hier rollen als Employee experience ontwerper, waarbij het ontwerpen van een ervaring leidend is. Een mooi voorbeeld van wat er bij deze rol past is het onderzoeken hoe medewerkers de huidige ondersteunende diensten waarderen.
In een van de voorbeelden die worden gedeeld wordt beschreven hoe de focus van HR bij bol.com nu vooral bij de (zelfsturende) teams ligt. HR is daarin met hun meedenken en adviseren van het individu naar het team gegaan.
Het werken als HR team gaat in dit boek volgens de scrum methode, dus er wordt in projecten gewerkt, met een groep betrokkenen, die steeds het scrum proces opnieuw doorlopen. Het scrum proces is door de schrijvers aangepast op het feit dat het hier HRM betreft en geen ICT. Er wordt ook aangeraden om al met onderdelen uit scrum aan de slag te gaan als je nog geen groen licht voor een scrumproject met alles erop en eraan hebt. Dus een beschrijving van wat je als team verstaat onder Definition of Done, het vragen om feedback aan je (meestal interne)klant. En het houden van een retrospective, een bijeenkomst waarin je terugblikt op de samenwerking en het proces.
In het hele boek komen (in blauwe kaders) HR mensen bij organisaties aan het woord waar Agile HR ingevoerd is, of waar ze dat aan het starten zijn. Eneco is zo’n voorbeeld. Wat mij triggerde is dat ze Ulrichs rollen hebben losgelaten en nu werken met connector (richt zich op strategische vragen) en verbeterregisseur (loket voor operationele vragen).
Wat mij het meest opvalt bij het lezen van dit boek:
We gaan weg van functies en functie beschrijvingen – richting rollen. Die rollen kunnen trouwens steeds inhoudelijk veranderen. Je kunt als persoon meerdere rollen hebben, en er kunnen meerdere mensen eenzelfde rol krijgen.
Er staan tips in het boek over zelfbeloning zoals ze dat bij Concept7, een designbureau uit Groningen hebben ingevoerd.
En de laatste opvallende beweging die beschreven wordt: van strategische personeelsplanning naar Big Room Planning. Bij deze nieuwe vorm wordt elke 4 maanden een bijeenkomst gehouden waarbij je alle teams in een grote zaal bij elkaar brengt en ze samen de kwalitatieve en kwantitatieve behoefte voor de komende maanden laat visualiseren. Deze laatste spreekt mij het meest aan.
Al met al is Agile HR een leuk boek voor de HR Business Partner die toe is aan de volgende stap.
Dr. José W. Otte MBA werkt als waarderend onderzoeker met een bedrijfskundige gedragswetenschappelijke achtergrond. Zij faciliteert sociale innovatie door het introduceren van dialoog groepen waarin gewerkt wordt met bijzondere vragen. Ze is verbonden aan Mizu.
Over José Otte
Dr. José W. Otte MBA werkte als waarderend onderzoeker met een bedrijfskundige gedragswetenschappelijke achtergrond. Zij faciliteerde sociale innovatie door het introduceren van dialooggroepen waarin gewerkt werd met bijzondere vragen. Ze was verbonden aan Mizu. José geniet inmiddels van een welverdiend pensioen, en recenseert geen boeken meer.
