Kathrin Hartmann pakt precies dat thema beet in het boek Groene leugens. Ze schuwt niet om de grote concerns aan te pakken en weet dat alles goed te onderbouwen met onderzoeksresultaten en andere feiten. Met haar pittige schrijfstijl geeft ze je als lezer soms een ongemakkelijk gevoel. Tegelijkertijd maakt de inhoud het een stuk eenvoudiger om betere keuzes te maken als het gaat om groen doen.
Oliebedrijven die zichzelf een groen imago aanmeten, voedselproducenten die destructieve palmolie goed uit de bus willen laten komen en kledingmerken die het belang van eerlijke lonen erkennen zonder er naar te handelen. Het zijn een aantal van de uitgebreid omschreven voorbeelden in dit boek. Het aardige is dat je al lezend snel ziet dat de rookgordijnen van de concerns flink worden opgetrokken. Simpelweg omdat sommige claims haaks staan op de aard van een product. Daar hoef je weinig achtergrondkennis van te hebben. Hartmann verschaft die overigens wel, gedegen onderbouwd en met een rijke lijst aan verwijzingen naar meer informatie. Elk hoofdstuk omschrijft een of meerdere cases. Naast de al genoemde kleding-, palmolie en ruwe olie-industrie krijgt terecht de landbouw aandacht. En ook de koffie van Nespresso. Het idee van de gerecyclede cupjes is niet onaardig, de werkelijkheid juist wel. Want het bedrijf legt de verantwoordelijkheid volledig bij de consument, wat in de praktijk betekent dat er helemaal niet zoveel wordt gerecycled en het sterk vervuilende aluminium gewoon bij het afval terecht komt. Zo ook de initiatieven van schoenen- en kledingfabrikanten die zeeplastic recyclen in nieuwe producten. Erg nobel en doordacht, ware het niet dat het overgrote deel van de collecties van nieuw plastic worden gemaakt wat uiteindelijk misschien wel weer zeeplastic wordt.
Dat de wijzende vinger niet enkel richting bedrijven gaat mag voor zich spreken. Een interessant hoofdstuk over de rol van de overheid maakt dat nog maar eens duidelijk. De ondertitel daarvan zegt genoeg: hoe de politiek bedrijven beschermt en mensenrechten schendt. En dan is er natuurlijk de consument. Die wil in veel gevallen meer en meer, consuminderen is een term waar nog te veel mensen zich niet aan willen wagen. Dat brengt het risico met zich mee dat de goedwillende consument de mooie marketingpraatjes te snel gelooft, om niet te hoeven inleveren aan wat men gewend is. Groen leugens brengt voor de consument die echt groen wil denken en handelen, de keuze om bewust te kopen weer een stap dichterbij. Ik zou van deze auteur wel een vervolgboek willen lezen: Groene waarheden. Waarin de bedrijven die daadwerkelijk positief bijdragen aan mens, dier en milieu in de schijnwerpers worden gezet. Hoe meer mensen die kennis hebben en andere koopkeuzes maken, hoe sneller de impact merkbaar is.
Daniëlle de Jonge is expert in eigentijdse klantrelaties en helpt als spreker & trainer bedrijven om zakelijk onweerstaanbaar aantrekkelijk te zijn. Zij schreef de bestsellers Verleid de klant, Human2Human: de nieuwe klantrelatie en Extreem klantgericht. www.danielledejonge.nl
Over Daniëlle de Jonge
Daniëlle de Jonge – spreker, trainer en bestsellerauteur. Helpt bedrijven om zakelijk onweerstaanbaar aantrekkelijk te zijn.
