Over Dick Laan
Dick Laan werd geboren in 1894 in Wormerveer, een dorp aan de Zaan. Zijn vader was fabrikant en ook Dick's toekomst zou in de dropfabriek liggen. Maar zijn hart lag bij het maken van films en in de Eerste Wereldoorlog werd zijn droom werkelijkheid. Hij maakte zijn eerste speelfilm in 1917 en er volgden nog vijftig speelfilms en documentaires.
Met kinderboeken begon Dick Laan, toen zijn scenario's te ingewikkeld en dus te duur werden voor verfilming. Dick Laan was getrouwd en woonde in Heemstede. Hij was erg geïnteresseerd in kinderen. Vaak observeerde hij ze, en aan zijn neefjes en nichtjes vertelde hij verhaaltjes. Zo ontstond Pinkeltje, het kleine dappere mannetje, dat soms zo dom kon zijn. Voor Dick Laan was herkenbaarheid het belangrijkste element in kinderboeken. Hij schreef over Pinkeltje:
"Er moet spanning in het verhaal zitten, dat willen de kleine lezers net zo goed als de grote lezers, ze moeten het voor zich zien, mee beleven, maar nooit griezelig, of iets waar ze bang voor worden of zijn. Daarom eten de dieren elkaar ook nooit op, of maken elkaar dood, nooit komt er bloed in voor. Alles is zo simpel, zo geloofwaardig gehouden, dat de kleintjes erin gaan geloven. Maar Pinkeltje blijft het lieve kleine mannetje, dat zo nu en dan erg dom kan doen."
Sinds het verschijnen van de eerste titel van Pinkeltje in 1939 werden zo'n drie miljoen exemplaren verkocht, voor Nederland een ongekend hoog aantal. Vertalingen verschenen onder andere in Frankrijk, Duitsland, Finland, Spanje en Portugal. In 1978 maakte Harrie Geelen de film Pinkeltje met Aart Staartjes en Wieteke van Dort in de hoofdrol. Corrie Hafkamp maakte een nieuwe versie van het kereltje: Het grote boek van Pinkeltje, met illustraties in kleur van Dagmar Stam. Ook verscheen er in 1994 een video-cassette, waarop Lex Goudsmit uit dit grote boek voorleest.
Hoe geliefd Pinkeltje is in Nederland blijkt uit de veertig scholen en peuterspeelzalen die de naam Pinkeltje, Pinkelotje of Wolkewietje voeren. In Heemstede is een laan naar hem genoemd.
