En toch bleef Saaxumhuizen

Met Hoe God verdween uit Jorwerd zette Geert Mak de teloorgang van voorzieningen in een klein dorp landelijk op de kaart. Dertig jaar later kijkt Marjan Brouwers opnieuw naar het leven in een piepkleine gemeenschap. Ze nam Saaxumhuizen, een dorp op het Noord-Groningse platteland, als voorbeeld. Ook daar is veel verdwenen: de school, het winkeltje, het dorpscafé. De dichtstbijzijnde ov-halte is een kwartier fietsen.

Toch wonen de mensen van Saaxumhuizen met veel plezier in hun dorp. Ze genieten vooral van de ruimte, de rust en hun adembenemende uitzicht. Bijna allemaal zijn ze ooit van elders gekomen, maar eenmaal geworteld, willen ze nooit meer weg. Sterker nog, veel inwoners hebben alvast een graf gereserveerd op de begraafplaats net buiten het dorp. Samen vormen ze een gemeenschap van markante, zelfredzame types. Ze zijn het lang niet overal over eens, maar ondertussen zijn ze wel allemaal trots op het dorp. Trots op de geschiedenis en vol van dromen over de toekomst.

Op de golven van de tijd is er veel verdwenen en veranderd. Ook in Saaxumhuizen. Toch lukt het dit dorp om tussen de uitgestrekte akkers en weilanden meer te zijn dan een verzameling huizen rondom een kerk. Dat blijkt wel uit de totstandkoming van dit boek, dat er is gekomen dankzij de hulp van de inwoners. Daarmee wil het boek ook een hoopvolle inspiratie bieden voor al die kleine, eigenzinnige dorpen in ons land.