De Zutphense juffrouw en de ontrouwe bediende van Lindenbaum

Hoofdstuk 1 – Inleiding
1.1 Een jeugdherinnering
1.2 De Zutphense juffrouw en de ontrouwe bediende van Lindenbaum
1.3 Reacties op deze beslissing
1.4 De heersende leer omtrent de ontwikkeling van het onrechtmatigheidsbegrip
1.5 De begrippen onrechtmatigheid, schuld en causaal verband
1.6 Onrechtmatigheid

Hoofdstuk 2 – De buitencontractuele aansprakelijkheid in de negentiende eeuw
2.1 De vergeten betekenis van art. 1402 oud BW
2.2 Terminologische verwarring
2.3 Hing de Hoge Raad in de negentiende eeuw een enge onrechtmatigheids-opvatting aan?
2.4 Nog meer uitspraken over de artt. 1401 en 1402 oud BW uit de tweede helft van de negentiende eeuw tot in de jaren tachtig
2.5 De jurisprudentie nà 1883
2.6 Oneerlijke concurrentie

Hoofdstuk 3 – De controverse tussen Molengraaff en Eyssell
3.1 De industriële situatie van Nederland aan het eind van de negentiende eeuw
3.2 Molengraaff en de oneerlijke concurrentie
3.3 De opvatting van Eyssell
3.4 Een echte conservatief
3.5 Wie moet er toetsen?

Hoofdstuk 4 – Het arrest van 10 juni 1910, inzake de Zutphense juffrouw
4.1 De rechtbank wijst toe
4.2 Wat doet de Hoge Raad
4.3 De wetsontwerpen Regout en Heemskerk

Hoofdstuk 5 – De terugkeer naar de ruime opvatting
5.1 De principiële breuk in Lindenbaum/Cohen
5.2 De rechtspraak tussen 1912 en 1919
5.3 Nog steeds ‘schuld, nalatigheid of onvoorzichtigheid’
5.4 Hoge Raad 16 januari 1914, NJ 1914, p. 407
5.5 Het paard van Spies
5.6 Gebruik van de term ‘schuld’
5.7 De eigenmachtige afsluiting
5.8 Het ongeval in de graansilo
5.9 Hoe wordt het begrip ‘schuld’ in die tijd gebruikt?
5.10 Nogmaals de graansilo
5.11 Concluderend

Hoofdstuk 6 – Slot
6.1 Juridische mythologie
6.2 De echte breuk
6.3 Dialectiek
6.4 Een symbolische breuk

Gebruikte bronnen en literatuur