Larssen zet in zijn eerste twee boeken in op de mentale verandering. NU! _ Pak het moment, het is alles wat je hebt is meer de aanzet en de theoretisch onderbouwing waarom zijn methode werkt zoals hij werkt. Het is een open, eerlijk en persoonlijk boek met wat zaken die je jezelf moet gunnen (zoals orde, goedgeefsheid, keuzes durven maken) en waar je vanaf moet (gezeur, luiheid, stress). Hoe? Nou simpel, volg of organiseer een helweek. Het tweede deel van het boek is een mini-cursus mindfulness. Zonder het zo te noemen. Dus aandacht voor je hartritme, wat meditatietechnieken, en ‘in het moment zitten’.
Een prima boek als je jezelf ook een opdracht geeft en direct aan de slag durft. Starten dus, de fase kortom waarin zo veel goede bedoelingen op blijven hangen. Een opleiding beginnen, aanpassingen in je werk maken, een thesis afmaken, je levensstijl aanpassen, enzovoort. Ik ben gestart met de lifestyle. En dat ‘Helweeksgewijs’. Mijn helweek nu: geen koolhydraten. Niet leuk. Nog nooit was een chocolaatje zo aantrekkelijk. Larssen onder het hoofdstukje Zelfmedelijden: ‘Als je innerlijke kracht wilt opbouwen, moet je minder medelijden hebben met jezelf.’ Dus koolhydraatarm, want wetenschappers weten inmiddels wat er allemaal chemisch in je lichaam gebeurt met glucose, en insuline.
(Voor wat details, lees Why we get fat van Gary Taubes er maar op na. De minder harde wetenschappelijke feiten staan ook in De suikerdetox met een dieet om meteen (Helweek) in een paar dagen te koolhydraatdetoxen. Op een vriendelijke maar onthullende manier leggen Brooke Alpert (voedingsconsulente) en Patricia Farris (professor dermatologie) de duistere en vernietigende krachten van suikers bloot. Slopers zijn het. En hoe dat door de voedingsindustrie aan je eten wordt toegevoegd: verstopt, gemixt, marketingtechnisch hernoemd, enzovoort. En net zoals Taubes concludeert: stoppen is de enige remedie.)
Beginnen is één. Dat het ook best leuk, een beetje dan, en ook best lekker en vol te houden blijft, maar daar gaan deze boeken minder over. Fase twee en drie zijn bij elke ontwenning (ontgifting) de grootste risico-periode (het is niet voor niets dat er voorstanders zijn om suiker in voedsel net zo te behandelen als alcohol en nicotine). Larssen: ‘Als je innerlijke kracht wilt opbouwen, moet je geloven dat je het kunt. Wie innerlijke kracht heeft, blijft erin geloven dat verandering mogelijk is.’
De moeilijke fase is die van het volhouden. Hopelijk laat de weegschaal al positieve cijfers zien en voel je je niet meer beroerd. (een gevolg van het minder koolhydraten eten is dat je lichaam de vetcellen aan het werk gaat zetten. Daar is ook een deel van de afvalstoffen opgeslagen.) Dan kan Het nieuwe koolhydraatarme kookboek van Laura Lamont helpen. Los van de wat knullige marketingclaim op de achterkant (‘Val 1 kilo per week af – blijvend’) is het een zeer prettig boek. Mooie foto’s, frisse afwisselende recepten en wat dieettrucs waar je lang plezier van kunt hebben. Verstandig drinken, geen troosteten, vet is geen vijand. Enzovoort.
Larssen tot slot: ‘Wie in het moment aanwezig is, is ook niet bang voor wat komen moet.’ Ik ga me dit weekend eens storten op het bereiden van een kip-cashewnoten-korma. Al was het maar omdat het smakelijk allitereert.
Over Bertrand Weegenaar
Bertrand Weegenaar is als hogeschooldocent HBO-ICT werkzaam op Windesheim. Zijn voorliefde ligt bij de onderwerpen strategie, marketing, geschiedenis; biografieën en internet; e-business.
