Rau introduceerde het materialenpaspoort al in 2011. ‘Vervolgens wilden we het voor partijen makkelijker maken om toegang te krijgen tot de materialenpaspoorten, zoals bij een bibliotheek. Op die manier bedachten we een kadaster van materialen in vastgoed: Madaster.’
Blijvend identiteitsbewijs
De architect stond in zijn presentatie uitvoerig stil bij de relevantie van het materialenpaspoort voor de vermindering en eventuele eliminatie van afvalvorming. ‘Het is een blijvend identiteitsbewijs en inventariseert en documenteert alle informatie over de gebruikte materialen in een gebouw. Deze materialen zullen dus nooit eindigen als anoniem afval. Gaat de bouwsector gebruikmaken van het materialenpaspoort, dan is het positieve effect ervan ongeëvenaard. Want deze sector gebruikt wereldwijd meer dan veertig procent van de grondstoffen.’
Demo presentatie
Pablo van den Bosch, werkzaam bij Madaster, legde de werking uit van het materialenpaspoort dat is gebaseerd op Microsoft technologie. Als demo gebruikte hij het door Rau ontworpen nieuwe kantoor van Shimano Holding Europe. ‘Na het uploaden van de gebouwgegevens in het systeem zien we hoeveel glas, beton, staal en hout in het pand worden toegepast. Op materiaalniveau zie je de kosten en de waarde van de toegepaste materialen. Het systeem geeft in percentages weer in hoeverre de materialen kunnen worden hergebruikt. Een oud gebouw krijgt zo na renovatie een nieuw paspoort in de Madaster-bibliotheek.’
De publieksversie van Madaster staat voor september gepland. Het platform gaat de komende maanden proefdraaien met pilots en zo ervaring opdoen met de productie van materialenpaspoorten. De visie achter Madaster staat verwoord in het boek Material Matters van Thomas Rau en Sabine Oberhuber.
Over Peter Spijker
Peter Spijker is freelance journalist. Hij schrijft regelmatig artikelen voor Managementboek.nl