Blij en trots, natuurlijk. Maar ook vol ongeloof. Zou Nederland dan eindelijk toe zijn aan een boek dat de mythes van het zakenleven doorprikt en levensgeluk, voor velen een angstig begrip, centraal stelt?
Ik begin even met een saaie zin, namelijk dat ‘het schrijven van een boek een proces is’. Excuses daarvoor. Maar ik móet ‘m opschrijven, want die saaie zin komt het dichtst in de buurt van de waarheid. Op driekwart van het jaar 2017, pakweg zes maanden nadat ik tot Zakenvrouw van het Jaar was benoemd, begon mijn hoofd aardig vol te raken. Dankzij de vele ontmoetingen, optredens en lezingen in het land, en niet in de laatste plaats de gesprekken achteraf, werd de urgentie om alle ideeën, gedachten, observaties en verbazingwekkende ervaringen die zich bij mij aandienden een plek te geven steeds groter. Nadat ik een aantal suggesties verworpen had om de drukte in mijn hoofd te lijf te gaan, groeide ik langzaam, dag na dag, naar het plan toe om een boek te schrijven.
Dat boek ligt er nu! Inclusief een tweede druk. En gezien de reacties heb ik een snaar weten te raken.
Wat heeft me uiteindelijk over de streep getrokken om het boek daadwerkelijk te gaan schrijven? Als ik eerlijk ben - en dat probeer ik ook in mijn boek steeds te zijn – is het een combinatie van ergernis en verbazing over hoe mensen, en dan vooral de mensen in mijn omgeving, de zakenwereld, zich door allerlei schema’s en regeltjes laten regeren. Hoe gekunsteld ze daardoor gaan praten, hoe bang ze zijn geworden naar hun innerlijke stem te luisteren en hoe raar het is dat ze oprecht denken dat doen alsof ze zakelijk iets oplevert.
Met praktijkvoorbeelden uit mijn eigen bedrijf en mijn eigen privéleven laat ik zien dat schema’s en modellen een remmende factor zijn. Dat passie het vliegwiel van (economische) groei is. En dat de toekomst vraagt om mensen die hun droom najagen in plaats van een functie uit te oefenen. Op die manier probeer ik lezers het zelfvertrouwen te geven andere, meer intuïtieve keuzes te maken.
Daarbij heb ik ervoor gekozen om bijzonder openhartig te zijn over, bijvoorbeeld, de combinatie topcarrière en gezin. Als je mijn boek leest, kom je letterlijk (voor heel even, dan) in mijn bed terecht. Dat verheldert enorm, denk ik. En dat is nodig, want voor veel moderne mensen is die intensieve combinatie juist een aanleiding om structuren aan te leggen, zoals ‘pappadagen’, ‘yogamiddagen’ en ‘speeluurtjes’, in de veronderstelling dat ze op die manier in balans blijven. Ik zeg: laat dat los. Om de discussie op scherp te zetten noem ik vrouwen die steeds in balans willen zijn, en ambitieuzere vrouwen afremmen, ‘balanstrutjes’.
Heb je ook het gevoel dat de ratio een veel te grote rol in ons leven is gaan spelen? En dat het plezier in werken en leven ondermijnd wordt door een overvloed aan regelzucht? Dat je de malle structuren beter vandaag dan morgen van je af kunt schudden? En dat jouw loopbaan daarvan opkikkert in plaats van schade lijdt?
Dan is mijn boek voor jou een hart onder de riem.
Elske Doets (1972) is meester in de rechten en sinds 2001 reisondernemer. In Amerika won zij als ondernemer vier keer de Chairman’s Circle Honors Award, een prestigieuze ondernemersprijs. In 2017 werd zij in Nederland verkozen tot Zakenvrouw van het Jaar. Niet lang daarna richtte Elske de Young Lady Business Academy op, een academie die jonge vrouwen helpt een topcarrière na te streven. Ze is de auteur van Het lef om gelukkig te zijn.
Over Elske Doets
Elske Doets (1972) is meester in de rechten en sinds 2001 reisondernemer. In Amerika won zij als ondernemer vier keer de Chairman’s Circle Honors Award, een prestigieuze ondernemersprijs. In 2017 werd zij in Nederland verkozen tot Zakenvrouw van het Jaar. Niet lang daarna richtte Elske de Young Lady Business Academy op, een academie die jonge vrouwen helpt een topcarrière na te streven.
Begin 2018 veroorzaakte Elske ophef met de term ‘balanstrutje’, waarin ze haar afkeer uit van het streven werk en privé minutieus in balans te houden.
