‘Je kunt geen ondernemer zijn als je een pessimist bent’

Vanwaar uw drang om dit boek te schrijven? Is het een uit de hand gelopen coronaproject of was u al van plan dit te maken?

Ik was voor Corona al een paar keer gevraagd voor een keynote en dat beviel mij heel goed. Ik had een verhaal bedacht over mijn zeven belangrijkste mislukkingen en op zeker moment dacht ik: misschien moet ik dat eens in boekvorm gieten. Het boek was dus al voor de Covidperiode klaar. Maar die versie ging vooral over zakelijk succes. Door Covid zijn we met de neus op de feiten gedrukt: we hebben ondervonden dat zakelijk succes niet heilig is. Het is ook goed om aandacht te besteden aan ons persoonlijk welzijn en de verbinding met anderen en met de wereld. Tijdens Corona heb ik heel veel kunnen lezen en opnieuw kunnen nadenken over mijn verhaal. Na Corona heb ik het boek daarom volledig herschreven. Het is nu een stuk dikker, maar ook een stuk rijker geworden.

Ondanks de zeven mislukkingen breekt u in uw boek een lans voor optimisme. U zegt: uiteindelijk moet je tussen optimisme en pessimisme kiezen, en dus kies ik optimisme. Is het echt zo eenvoudig?

Je kunt geen ondernemer of manager zijn als je een pessimist bent, denk ik. Zonder positief te denken kom je niet vooruit. De ondertitel luidt ‘Een inspirerende gids voor positieve denkers’. Ik heb het natuurlijk wel over pragmatisch positief denken, het is heus niet allemaal happy. En de randvoorwaarden, zoals je gezondheid, moeten in orde zijn. Daar heb je niet altijd invloed op. Maar je kunt problemen wel aanpakken vanuit een positieve gesteldheid. Daar heb je wel een keuze in, denk ik. Ik ga liever positief denkend ten onder, dan dat ik een leven vol zurigheid heb geleid.

U bent succesvol clubeigenaar en eventorganisator geweest en met I Love Techno één van de wegbereiders van de techno in Vlaanderen en Nederland. Maar u heeft er nadrukkelijk voor gekozen de mislukkingen als uitgangspunt te nemen. Waarom?

Een fantastische titel toch, Succes in 7 mislukkingen? Ik ben en blijf een marketeer, dus ik was op zoek naar een aansprekende titel. Mislukkingen is wel een zwaar woord voor de situaties die ik beschrijf. Het zijn eerder setbacks. Mijn carrière was niet meteen een succesverhaal. Toen ik jong was, moest ik leren hoe ik mij kon verzekeren van goed financieel en juridisch advies, nog later ontdekte ik dat ik bepaalde blind spots had. Dat soort tegenslagen hoeven niet dodelijk te zijn. Dit boek moet helpen mislukkingen te detecteren en te vermijden. En wie zit er te wachten op een boek over zeven successen? We vinden het toch veel leuker om te lezen over de miserie van anderen? Ik denk ook dat het interessanter is om terug te kijken en te ontdekken waarom bepaalde initiatieven wel succesvol waren en andere initiatieven niet. Dat noem ik het metadenken. Kevin Roberts beschrijft dat goed in zijn boek Lovemarks: soms moet je een berg beklimmen om van een afstand te kijken naar wat je hebt gedaan. Zelfreflectie is belangrijk om te kunnen leren.

Zullen we een van uw mislukkingen kort bespreken? Welke zou uw voorkeur hebben?

De eerste mislukking die ik meemaakte, was bij mijn Club 55 in Kortrijk-Kuurne. Op een dag stond de politie voor de deur om de club te sluiten. Achteraf gezien was dat omdat mijn netwerk veel te beperkt was. Het nachtleven is een sector die niet zo sterk verbonden is met het dagelijks leven. Ik kwam ook niet uit een ondernemersgezin, dus ik wist niet goed hoe je dat moest aanpakken. Dus ik had geen netwerk waarop ik kon terugvallen, ik stond er alleen voor. Ik dacht: de wereld is eerlijk, iedereen gunt me mijn succes. Dat was een misvatting. De ondernemerswereld is niet eerlijk, maar oorlog. Het gaat om winst of verlies. Dus je moet zorgen dat je strategisch gezien de juiste allianties sluit. Je moet met mensen praten, relaties opbouwen. Je kunt het je niet veroorloven alleen te staan. Als je niet de juiste allianties hebt, vreten ze je op. In Kuurne heb ik een goede juridisch adviseur gezocht en zo stond ik als 23-jarige tegenover de burgemeester. Ik moest hem echt klemzetten, anders was ik eraan kapot gegaan. Gelukkig is dat toen gelukt. En zo bouw je voort op alle lessen die je leert.

Desondanks kan het nog steeds misgaan, lezen we in uw boek, zoals uw latere project Lust for Life geen succes werd. Toen bent u gaan lesgeven. Waarom?

Ik had mijn grote succesverhaal I Love Techno verkocht, met een niet-concurrentiebeding van vijf jaar. Daardoor ben ik een paar jaar zoekende geweest. Ik was eventorganisator en opeens mocht ik dat niet meer doen. Toen ik weer aan de slag kon, heb ik Lust for Life georganiseerd. Maar ik deed dat met de verkeerde motivatie. Mijn drijfveer was dat ik opnieuw succesvol wilde zijn, dat ik opnieuw veel geld wilde verdienen. Maar eigenlijk had ik er geen zin meer in. Been there, done that. De juiste motivatie moet zijn: doe ik het graag? Ik had al een paar keer op het podium gestaan en lesgegeven en ik wist wel dat ik het graag deed, maar je verdient er natuurlijk peanuts mee. Ik was gewoon veel meer geld te verdienen. Op een bepaald moment dacht ik: misschien moet ik iets gaan doen dat ik graag doe, in plaats van dat ik dingen doe om er veel geld mee te verdienen. Misschien dat ik dan, met mijn zakelijk instinct, weer iets bedenk waar ik wel meer mee kan verdienen. Inmiddels begint het steeds beter te lopen, de combinatie van mijn boeken, mijn keynotes en mijn consultancyopdrachten. Liever dit dan dat ik dingen tegen mijn zin doe.

En zo komen het zakelijk succes en het persoonlijk welzijn, waar wij het al over hadden, toch weer samen.

Ja, ik heb kritiek gekregen dat ik zakelijk succes heb verengd tot winst maken. Maar het criterium voor zakelijk succes is toch winst? Als je verlies draait, is het einde verhaal. Het persoonlijk welzijn is iets heel anders. Dat kun je alleen zelf invullen. Natuurlijk, ik vind het leuk om geld te verdienen en zakelijk succesvol te zijn, maar ik denk wel dat je moet vertrekken vanuit iets dat je graag doet.

Ten slotte: hoe kunnen we dit boek het beste karakteriseren? Is dit toegepaste filosofie? Zelfonderzoek?

Toegepaste filosofie vind ik perfect. Ik heb een master in letteren en wijsbegeerte, ik heb een bachelor in marketing, ik ben eventmanager en auteur: het is een vreemde combinatie. Het boek is een synthese van alles wat ik heb meegemaakt. Mijn studie filosofie was heel belangrijk voor mij, die heeft mij echt anders doen denken. De lessen die ik daar heb geleerd, pas ik toe in het zakelijk leven, heb ik gemerkt.

Wat hoopt u dat uw lezers leren van dit boek?

Zelf ben ik altijd tevreden als ik er twee of drie dingen kan uitpikken, als ik een boek lees. Wat ik nu merk, is dat sommige lezers zeggen: ik vind het eerste deel niet direct van toepassing, maar het tweede deel, over de mislukkingen, vond ik veel interessanter. En andere mensen zeggen: het filosofische, sociologische eerste deel vond ik echt heel leuk, maar het persoonlijk verhaal vond ik iets minder inspirerend. Dan denk ik: is het dan een goed boek? Het zal vergelijkbaar zijn met een muziekalbum: de een vindt het derde nummer het best, de ander het zevende. Maar je moet wel hopen dat acht van de twaalf tracks echt heel sterk zijn. Gelukkig wijzen de eerste kritieken toch wel sterk in die richting, en dat maakt me als auteur uiteraard heel tevreden.