Eat that frog!

De metafoor van de kikker is daarbij een aardige: je kunt je meteen een voorstelling maken van de kikker die op je bord ligt, klaar om gegeten te worden. De gedachte alleen al doet me gruwen. Bovendien hebben we allemaal dit soort kikkers in ons takenpakket. Als het dan niet een boekrecensie is die afgerond moet worden, dan is het wel een adviesrapport, een salesgesprek of een willekeurige andere taak die we liever vooruit schuiven. Terwijl het ook juist de taken zijn die, eenmaal gedaan, het grootste gevoel van tevredenheid geven en die uiteindelijk het meest bijdragen aan je (werk)leven en de resultaten daarvan. Het advies van Tracy is dan ook: “Pak aan die taak, of: eet die kikker op en nu direct!” Je moet jezelf aanleren de dag met je kikkertaken te beginnen en daarna pas over te gaan op de makkelijkere taken. Tracy beschrijft in 21 stappen hoe je de kikkers in je werk (of je privé-leven) herkent en hoe je een gewoonte ontwikkelt deze taken zonder uitstel uit te voeren. De adviezen variëren van “Stel zelf deadlines”, “Deel de taak op tot hanteerbare deeltaken” tot “Zie steeds het positieve in gebeurtenissen.” Bij elk advies heeft Tracy een aantal opdrachten beschreven, die de lezer helpt het advies uit te voeren en tot gewoonte te maken. Brian Tracy is een 'self-made milionair' die inmiddels heel wat boeken op zijn naam heeft. Hij wil iedereen laten weten hoe eenvoudig het is om succesvol te worden. Ooit is hij zelf een echte 'loser' geweest en heeft hij zich bepaalde vaardigheden eigen gemaakt door goed te luisteren naar succesvolle mensen. Dat kan iedereen, zo redeneert Tracy (“Kijk maar naar mij”). Je zult alleen bepaalde vastgeroeste gewoontes over boord moeten gooien. Daar zit natuurlijk de moeilijkheid en maakt duidelijk waarom we niet allemaal zo succesvol zullen zijn. 'Eat that frog!' is een dun Engelstalig boek, dat je zo tijdens een treinreis uitleest (Advies 19: “Make every minute count”). Veel van wat Tracy schrijft en adviseert, weten we eigenlijk wel en even zo vaak zullen we het met hem eens zijn. En toch laten we ons steeds weer verleiden tot gemakzucht. “Self-discipline is key”, lees ik aan het eind van het boek. Het is me inmiddels wel duidelijk geworden dat het eten van kikkers om veel doorzettingsvermogen vraagt.