Seth Godin valt al snel met de deur in huis. Hij benoemt maar liefst veertien trends die de grondslag vormen voor het zogenaamde nieuwe marketing. Hij stelt in 'Gehaktballen met slagroom' dat oude marketing inhoudt dat we massa's mensen lastigvallen met doorsnee-producten. Nieuwe marketing, zo stelt hij, zoomt in op schaarse aandacht en investeert in interactie tussen groepen met dezelfde interesses. U herkent hierin inderdaad 'The Long Tail'. De auteur haalt dit boek van Chris Anderson dan ook terecht aan in één van de veertien trends. Deel 1 van het boek beslaat een uitvoerige beschrijving van oude en nieuwe marketing. In het tweede deel verklaart Godin de trends stuk voor stuk, allen voorzien van voorbeelden. Jammer dat de uitgever van deze vertaalde uitgave niet de moeite heeft genomen om enkele typische Amerikaanse (plaatselijke) voorbeelden te vervangen voor meer Europese voorbeelden. Nu gaat de essentie van menig voorbeeld verloren en voegt daardoor weinig toe aan de tekst. Dat is het enige minpuntje van 'Gehaktballen met slagroom', moet ik zeggen. Langzaam wordt de titel van het boek ook meer duidelijk. De gehaktbal vertegenwoordigt de oude marketing en de slagroom de nieuwe marketing. Op zich zijn beide afzonderlijk prima producten zolang u ze apart houdt. Maar ga ze niet combineren, want dan wordt het een onsmakelijk zootje. Dit toont de auteur aan in deel 3 van het boek. Diverse casestudies laten zien wat de werking is van nieuwe marketing. Tot slot komt Godin met de conclusie dat nieuwe marketing geen organisatie is maar een beweging. Hij benoemt daar de essentie van nieuwe marketing in één zin; 'ideeën die zich verspreiden door toedoen van groepen mensen zijn krachtiger dan ideeën die aan één individu worden gepresenteerd.' Dit boek toont goed aan wat er in de externe omgeving aan het veranderen is. Iets wat iedere marketeer moet weten, lijkt me. Het negeren van deze trends leidt tot het inzetten van oude marketingtechnieken en zal niet tot de gewenste resultaten leiden. Wat voegt dit boek nu toe ten opzichte van het onlangs verschenen boek 'Marketeers aan de top' van Ruud Frambach en Peter Leeflang? 'Gehaktballen met slagroom' is meer geschreven vanuit de externe omgeving en 'Marketing aan de top' gaat veel meer over de interne organisatie en de positie van marketing in deze. Helaas hebben nog te weinig marketeers deze boeken zich eigen gemaakt, gezien de vele oude marketinguitingen die dagelijks over ons heen worden gestort. Ik zou iedere marketeer willen aansporen om deze boeken te lezen. Maar ook de opleiders zouden ze ten harte moeten nemen, dit zal ons marketingvak alleen maar ten goede komen.
Over Eric van Arendonk
Eric van Arendonk RM is docent Commerciële Economie bij de Hogeschool Utrecht (HU), auteur van Neuromarketing en zelfstandig marketingadviseur.