Er is nogal wat discussie rond de vraag of het glazen plafond wel bestaat. Een ietwat academische discussie, want veel vrouwen hebben er behoorlijk last van. Spelen met macht bevat zo’n veertig tips om door dit plafond te breken zonder een bloedneus op te lopen. Marion Knaths leert vrouwen bijvoorbeeld om op een mannelijke manier met mannelijke collega’s te communiceren, want ‘zonder de communicatie van de macht is het onmogelijk de top van een machtspiramide te bereiken.’ Elk hoofdstuk geeft eerst uitleg over een spelregel, waarna de auteur enkele tips geeft. Voor de uitleg van het spel kiest Knaths voor de metafoor van het schaakspel. En dat deze vorm goed werkt, wisten we al van Stratego voor vrouwen van Monic Bührs en Elisa de Groot.
Verhelderend is bijvoorbeeld de regel ‘De pikorde gaat boven de inhoud’. Een vergadering begint vaak met anekdotes die laten zien hoeveel inzicht de verteller heeft. Op basis van deze pseudo-inhoudelijke verhalen wordt de pikorde vastgesteld, waarna de vergadering kan beginnen. Knaths raadt haar lezers aan om hun goede ideeën niet tijdens het eerste kwartier te spuien. Mocht je het niet aandurven om mee te dingen naar een hoge rang, dan kun je volgens de auteur het pikordekwartier nuttig besteden door werkplannen of boodschappenlijstjes te maken.
De uitleg en tips blijven allemaal wat oppervlakkig. Dus denken als een man leer je niet in Spelen met macht. Wel stimuleert Marion Knaths vrouwen zich als een dame op te stellen en gebruik te maken van haar vrouwelijke eigenschappen. Maar juist waar ze vrouwen een duwtje in de rug wil geven, wordt haar toon betuttelend. Prettig is dat de spelregels direct kunt toepasbaar zijn. Maar om een sterke dame te zijn, zul je toch vooral veel moeten spelen…
