eef een 8 Eén van de hoofdstukken van dit boek gaat over esthetisch organiseren. Weggeman probeert, net als de bekende historicus Johan Huizinga, die hij aanhaalt, om zijn provocatieve inzichten in de esthetische sfeer uit te drukken. Het is hem goed lukt. Het spel bindt en verlost. Het boeit én het bant, dat wil zeggen, het betovert. Hij probeert inzicht te verschaffen hoe je door contrast, variatie, binding en ontknoping het adviseren op een ander niveau kan tillen. Lezenswaardig en informatief vond ik het hoofdstuk met stellingen over de adviseur en zijn werk. Op een uitvoerige en prettige manier worden uiteenlopende gezichtspunten op 'adviseren' aan de orde gesteld. Stuk voor stuk genomen is de informerende waarde bij elke stelling groot. Het provocerende zit op dit niveau in het bonte aanbod, geheel ontdaan van bruikbaarheidscijfers en resultaatsscores. Het boek gaat gelukkig voorbij aan het geven van modellen en andere reducties van de werkelijkheid. Het zet de lezer aan om zélf het heft in handen te nemen en , op een wijze die het post-moderne voorbij gaat. De werkelijkheid zal op een speelse, kaders doorbrekende manier, samen met medewerkers, klanten andere stakeholders van organisaties ingevuld moeten worden, samen verbindingen leggen en inspiratie vinden. Ik heb het als een swingend stel hoofdstukken gelezen. Provocatief adviseren' heeft wat te bieden aan iedereen die ook maar iets met adviseren of met organiseren te maken heeft. Veel, vooral veel 'leren'. Ondertussen wordt de lezer blootgesteld aan verwondering, soms zelfs betovering, waartoe hij de aanzetten geeft .Als deze blijven hangen heeft Weggeman zijn doel bereikt en zal het hopelijk andere lezers, net als mij, inspireren om te beginnen aan het 'mooier maken van organisaties'.
Recensie
Provocatief adviseren
Ik g
Gert de Haan
|
15 maart 2004