Groot psychologisch modellenboek

Het 'Groot psychologisch modellenboek' biedt 51 modellen 'voor ontplooiing van jezelf en anderen'. Het boek is daarbij ingedeeld in acht thema's variërend van Leiderschap en Invloed tot Besluitvorming en Creativiteit. Per thema behandelen de auteurs van GITP zeven of acht modellen. Deze behandelen zij steeds aan de hand van hetzelfde patroon, waarbij zij de vragen beantwoorden wat het dilemma is, hoe het model eruit ziet en uiteenzetten hoe het in de praktijk werkt en wat de voor- en nadelen ervan zijn. Door alle modellen op dezelfde wijze onder de loep te nemen is het boek gestructureerd en inzichtelijk. Structuur vormt tevens de kern van dit boek. Het beoogt niet om alle methoden tot in detail uit te leggen, maar dient als naslagwerk waarbij je de modellen in de basis begrijpt en weet toe te passen. Hoewel het boek in eerste instantie dus niet is bedoeld om eens rustig te gaan lezen, betrapte ik mijzelf er wel op dat je tijdens het lezen van een bepaald model toch ook 'honger' krijgt naar de andere modellen. Verwonderlijk is dat niet te noemen, want wie komt in zijn of haar werk nou niet in aanraking met thema's als: communicatie, samenwerken, zelfkennis en geluk? Maar ik zou het boek te kort doen door te stellen dat alleen de herkenbaarheid van de thema's maakte dat ik meer wilde lezen. Juist vanwege de mooie vormgeving en heldere uitleg, smaakt het lezen van één model naar meer... Een kritische lezer zal wellicht betogen dat de auteurs wel erg hoog over vliegen door complete therapieën als RET te behandelen in slechts vier A4-tjes. Maar omdat dit boek niet pretendeert meer te zijn dan een naslagwerk, heeft mij dat persoonlijk niet gestoord. Het aanstippen van modellen waarin ik echt geïnteresseerd was, vormde juist een uitnodiging om het concept nog eens wat verder in zijn context te bestuderen. Bijvoorbeeld in het geval van Covey. De schrijvers bieden inzicht in de cirkels van Covey, maar om deze beter te begrijpen voelde ik toch de noodzaak om Covey's 'Zeven eigenschappen' hier nog eens op na te slaan. Hiermee heeft het boek ook een verwijsfunctie: aan het eind van iedere modeluitleg worden boeken genoemd die je kunt raadplegen om de context verder te kunnen bestuderen. Tot slot is het noemenswaardige aan dit boek dat de auteurs niet schuwen om klassiekers als de Roos van Leary (1957) af te wisselen met nieuwer gedachtegoed zoals de Leervoorkeuren (2006). De afweging die ze maakten over welke modellen wel of niet in dit boek behandeld moesten worden, was de bekendheid ervan en of de lezer er op praktische wijze iets aan kon hebben. En wat mij betreft heeft de lezer dat zeker. Kortom: dit boek is een must in de boekenkast van iedereen die geïnteresseerd is in de meest gangbare en praktische modellen van de mens- en organisatieontwikkeling.