In ‘Hoe overleef ik mijn dood’ laat Korine van Veldhuijsen via een groot aantal interviews, die zij binnen een tijdspanne van twee jaar heeft afgenomen, een ander licht schijnen op de euthanasiediscussie en besteedt zij ruimschoots aandacht aan de zingevingskant. De auteur verkent vragen die velen van ons bezighouden, zoals: vormt het doodsvonnis een punt achter het bestaan of is het slechts een nieuw begin? Hoe kunnen we ons voorbereiden op ons sterven? En kan deze laatste levensfase, en het lijden dat er vaak mee gepaard gaat, misschien iets toevoegen aan een mensenleven? Het resultaat is een boek met zeventien verhelderende en bemoedigende verhalen. Van Veldhuijsen bevraagt geestelijken en professionals die werken met stervenden. Zij geven zonder uitzondering uitgebreid en open antwoord op haar vragen, puur vanuit wie zij zijn en wat zij doen. Daarnaast bevat het boek ontroerende portretten van mensen die zijn gevolgd gedurende hun laatste levensfase. Op de drempel van de dood laten zij zien wat er in hen en hun relaties leeft. De zeventien verhalen geven inzicht in het stervensproces en de verschillende levensbeschouwingen. Ze nodigen uit tot nadenken over de eigen wensen rondom het levenseinde, want als je weet welke visie jou het meeste aanspreekt, kun je een keuze over het levenseinde maken die jou ten diepste past. ‘Hoe overleef ik mijn dood’ is een diep rakend en taboedoorbrekend boek. Gebruikmakend van een zeer passende, respectvolle en zorgvuldige schrijfstijl verkent Van Veldhuijsen de belangrijke vragen die ons met regelmaat bezighouden over doodgaan en het vaak bijkomende lijden door middel van verschillende troostrijke, verhelderende en bemoedigende interviews. Ontroerend zijn de portretten van mensen die zijn gevolgd in hun laatste levensfase. De verhalen geven inzicht in het stervensproces vanuit verschillende levensbeschouwingen. Ze nodigen de lezer uit tot nadenken over de eigen wensen rondom het levenseinde. Vooral het gesprek met Cisca (40) die het leven zo lang mogelijk wil rekken, zodat haar 2-jarige dochtertje een paar echte herinneringen aan haar overhoudt, heeft mij diep geraakt. Het pleit overigens voor de auteur dat zij deze levensvragen voorlegt aan mensen met zulke gevarieerde levensovertuigingen. En hoe bijzonder is het dat deze mensen allemaal op haar verzoek om een vraaggesprek ingingen. Het is tenslotte nogal wat om opperrabbijn Jacobs, priester Antoine Bodar, spiritueel leraar Henny Blom, humanist Boris van der Ham, Taklung Matul Rinpoche, hoogleraar ‘Goede dood’ Suzanne van de Vathorst, hospice en SCEN-arts Ruben van Coevorden, Rigpa-trainer Kirsten DeLeo, Jan (69), Cisca (40), Mohammed (48), Paul (63) bereid te vinden tot een gesprek over zulke belangrijke levensbeschouwingen. Wat mij overigens opvalt is dat er, naast de diverse – soms tegengestelde – overtuigingen ook belangrijke overeenkomsten zijn waarmee mensen naar de dood kijken. Zo blijkt dat voor alle mensen in hun laatste fase de relatie met anderen het belangrijkste is. Ook acceptatie van het onvermijdelijke feit dat het einde nabij is, blijkt heel belangrijk. Wat mij betreft is dit boek een aanrader voor iedereen die inzicht wil krijgen in het stervensproces, de verschillende levensovertuigingen en de eigen wensen rondom het levenseinde en/of hen die daar op professionele wijze mee te maken hebben.
Recensie
Hoe overleef ik mijn dood?
Is er nog 'iets' na de dood? Kun je je op de dood en eventueel lijden voorbereiden? Het zijn vragen waar iedereen wel eens over nadenkt. De antwoorden op deze vragen kunnen zeer uiteenlopend zijn.