Strijder op hakken - ‘Het positieve blijft over’

Af en toe wil ik een boek recenseren dat anders is voor mij. Over een onderwerp dat geen stokpaardje van me is, van een voor mij onbekende schrijver. Dat doe ik om verschillende redenen.

Zo vind ik het belangrijk om mijn brede blik te trainen. Het is voor mij leerzaam. Hoe kan ik ergens iets van vinden als ik me te veel beperk? Misschien wordt het nooit mijn interessegebied, toch kan het interessant zijn.

Drives

Een brede blik gaat ook over kennis en inleven. Zelf ben ik bijvoorbeeld geen ondernemer, daarom vind ik het goed en interessant om te lezen over mensen die dat wel zijn. Waar lopen zij tegenaan, wat zijn hun drives? Ik wil ook aandacht voor sommige boeken genereren, door een vrolijk-kritische recensie te schrijven. Een debuut, een kleine oplage of een gedurfd onderwerp zijn hier prima kandidaten voor. Zeynep Dag schreef een debuut. En haar boek trok mijn aandacht.

Alternatieve ondertitel

Op de eerste bladzijde van Strijder op hakken zegt Dag dat ze in gesprek was met een ghostwriter. Haar boek zou worden geschreven door een ander, dat zou ze zelf niet kunnen. Tot ze al pratend van gedachten veranderde. Zoals ik het lees: Dag groeide in haar geloof te kunnen schrijven. Ze is het gewoon gaan doen. Het is een thema in dit boek. Mijn alternatieve ondertitel voor Strijder op hakken: al doende leer ik, met een dosis lef en toeval.

Aansprekend

Het thema groeien door doen komt in allerlei vormen terug in dit boek. Om te beginnen het schrijven zelf. Hoe verder ik lees, hoe meer de auteur grip krijgt op het schrijven. Ruim over de helft vind ik het aansprekend en interessant worden.

Het begin van dit boek vind ik minder. De zinnen, woordkeus en verteltechniek zijn van een ongeoefend schrijver. De zinnen zijn kort, er is weinig cohesie. Het verhaal heeft te weinig samenhang. De gebeurtenissen en onderwerpen lijken voor de auteur wellicht logisch. Voor mij zijn ze echter wat willekeurig gekozen en beschreven. Ik heb de ene keer meer context nodig, andere keren vind ik het overbodig. Zo besteedt Dag veel aandacht aan het gegeven dat haar ouders neef en nicht zijn, wat in de familie vaker voorkomt. Familie is enorm belangrijk voor Dag. Voor mij is het interessant om haar achtergrond te kennen, toch had ik meer beleving gehad met de grote lijnen.

Verwondering

Gelukkig verbetert alles in de tweede helft van dit boek. Hier vinden we het verhaal van een jonge mode-ondernemer. Er zijn een aantal dingen die er uitspringen. Zo kiest Dag er niet voor om haar succes als formule te presenteren. Ze kabbelt door alle gebeurtenissen heen en laat haar verwondering merken. Hoewel ze vindt dat geluk hebben iets is dat je kunt afdwingen, is ze ontwapenend blij wanneer gehoopte successen echt gebeuren. Door handig netwerken met de fanclub van Rihanna bestelt de megaster schoenen. Hard werken, lef en toeval vallen samen. Een boost voor het schoenenmerk van Dag.

Tenenkrommend

Ook opvallend is de treffende beschrijving van de wereld van snel geld. Opvallend, juist omdat Dag het surrealistische van die wereld weet te vangen. Macho’s, bitches, mensen die zichzelf erg belangrijk vinden, ze komen allemaal voorbij. En ze walsen stuk voor stuk over fatsoen en grenzen heen. De kracht van het verhaal is dat Dag eerlijk en menselijk met deze tenenkrommende situaties omgaat.

Niets voor niets

Hard werken is het derde dat me is bijgebleven. Het is zeker geen garantie voor succes, maar als je het niet doet, wordt de kans wel erg klein. Met toewijding, doorzettingsvermogen en een scheutje street smart werkt Zeynep Dag kei- en keihard. Het succes stijgt haar niet naar het hoofd, ze blijft zich bewust dat niets voor niets komt.

Positief

Het was mijn bewuste keuze om dit boek te lezen. In het begin zat ik wat te mopperen op de schrijfstijl. Maar naarmate ik verder in Strijder op hakken kwam verbeterde die en werd ook ik milder. Mijn keuze is goed geweest, het positieve blijft over.